Londra ve Paris arasında yaşanılanları alan tarihi bir roman. Döneminin sıkıntılarını, insanlarının ruhsal durumlarını çok güzel analiz etmiş bir yazar. Başından sonuna kadar yazdıkları birbirleriyle bağlantılı olduğu için hiçbir bölüm fazla gelmedi. Kitabın son 50-60 sayfalarına geldiğimde kendime: Ne tuhaf mahkemede başladı sevgileri, şimdi mahkemeyle sonsuzluğa uğurluyorlar diyordum ki hiç beklemediğim bir şekilde bitti. Evet hep bir umut vardı adaletin olacağına dair ama beklediğim şekliyle olmadı. Sonu çok etkiledi beni, beklemediğim şekilde bitmesi daha hoşuma gitti. Kitaptan aldığım birkaç da kendime göre mesajlar var, onlar şunlar:
-Seneler önce bahsettiğimiz, yaptığımız bir şey veya ailemiz, beraber vakit geçirdiğimiz insanlar bizim bugünümüzü biz tam unutmuşken gene etkileyebilir.
-Üst mevkilerde olan insanların bildikleri sorumluluklarının yanında aslında bilmedikleri, onları dikkate alan insanların istekleri, beklentileri vardır.
- Herkesin hayatlarının birbirleriyle bağlantılı olduğu, yaptığımız her davranışın sonucunu bu hayatta göreceğiz.
- Kötülük yapan insanların aslında yaşadıkları olaylardan dolayı böyle davrandığı, kalplerinin katılaştığını ve intikam duygusunun kalplerinin yumuşamasını engellediğini, güzelliklere kendilerini kapattıklarını fark ettim.
- Ve sanırım en güzel aldığım mesaj da nefretten daha güçlüdür sevgi. Sevgi ile her zaman kazanırsınız, sonuç ne olursa olsun.
Ve Carton... Önceden yaptıklarını telafi etmek için yaptığı son şey beni çok etkiledi. Sonunda kitabın en önemli kahramanı oldu benim için.
Okuyanların pişman olmayacağını düşünüyorum. Iyi okumalar dilerim.
