Karanfil kokan sayfalar
@hergene
Sakarya
47 okur puanı
Ekim 2015 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...
Okur Takip Önerileri
Herkes birini bekledi. Kimi,gidenlerin dönüşünü...Kimi,dönmeyenlerin ölüşünü...
Her şey gelebilirdi insanın başına. Depremlere sarsilabilirdiniz.Terk edilebilirdiniz. Aldatilabilirdiniz. Bir sabah uyanıp, bambaşka dünyaya ait olduğunuzu acıyla fark edebilirsiniz, evet. Ama asıl olan Herşeye rağmen bir tüy gibi yasayabilmeye devam edebilmektir. Ve yürekten bütün ağırlıkları atıp onu bir tüy kadar hafiflestirmeye muktedir tek güç sevgiye aitti.
Sayfa 294Kitabı okudu
"Eylül önce gelir, hazan hep daha sonra."
Derman bir gün, sokağın başındaki büyük zakkum ağacından Melike'ye vermek üzere üstü çiçek dolu bir dal koparmaya yeltendiginde, annesinden o ağacın yapraklarının bir insanı öldürebilecek kadar zehirli olduğunu ve bu yüzden bu ağaca kan ağacı dendiğini öğrenmiş ve o an, çocuk kalbinde Melike için bir daha hic değişmeyecek bir tasvir yapmis ama bundan hickimseye bahsetmemisti. Artık onun için Melike, evlerinin önündeki kan ağacının pembe cicekleriydi. Karşıdan bakınca insanı büyüleyen ama dokunmaya niyetlenildigi an ölüm çağıran... Bu güzelim çiçek, kendi dalında kendi ağacınin kollarında mutluluk sacabilirdi ancak.
Sayfa 12Kitabı okudu