“Şimdiki durumum farklı mı, yoksa hâlâ aynı mı? Gözlerimi kapalı tuttuğum sürece iki kişiyiz: Burada ben ve aynada o. Gözlerimi açnğımdaysa benim ona, onun da bana dönüşmesini engellemeliyim. Onu görmeli fakat onun tarafından görülmemeliyim. Bu mümkün mü? Ben onu görür görmez o da beni görecek ve böylece ikimiz de diğeriyle yüzleşmiş, tanışmış olacağız. Teşekkür ederim, kalsın! Oysa ben kendimle yüzleşmek, tanışmak istemiyorum; isteğim onu benden ayrı olarak tanımak. Mümkün mü bu? Uğruna en fazla çaba göstereceğim hedef şu olmalı: Kendimi, kendi içimde görmek yerine, kendimin ben tarafından görülmesini sağlamak; bunu aslında kendi gözlerimle fakat sanki başkasının -o herkesin gördüğü ve benim göremediğim başkasının- gözünden görülmüşüm gibi yapabilmek. Haydi o zaman, sakin olalım, tüm yaşam belirtileri kesilsin ve herkes dikkatini buraya versin!”