Canını yakanı düşmanı olarak görenler, hayatı da bir savaş meydanı olarak algılarlar. Nasıl ki her mutluluk bahşedene dost denemiyorsa, can yakan herkese de düşman denemez. Acıya vesile olana değil, neden acıdığına odaklanmalı. Bir keşifte kırılmak, bir mahzende çürümekten yeğdir
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
🔖 Birlik, Beraberlik ve Bütünlüğümüze Açılmış Savaşın İçindeyiz
Nedir kendi yolunda ilerlemek?
Bu kadar insan varken hayat herkese kendi yolunda ilerleme şansı verir mi?
Ya da vermeli mi?
Atsız, örnekleri çoğaltarak şöyle devam eder:
"Rıza Tevfik memlekete niçin ihanet etti? Çünkü babası arnavut anası çerkes olan bir melezdi. Ali Kemal neden düşman için çalıştı? Çünkü dedesi ermeni dönmesiydi. Kurtuluş savaşında ufak bir menfaat meselesi yüzünden çeteci Etem niçin Yunanlılarla birleşti? Çünkü çerkesti. Ahmet Cevat neden mütareke yıllarında Türkçülüğün aleyhinde olduğunu gazetelerde yazdı? Çünkü Giritli idi. .. "
1945-50 arası
Kemalizme açıkça düşman olan bu gericilik hareketlerine karşı Halk Partisi Kemalizmin yanını tutamadı. Çünkü partide üçünün de kuvvetli destekleri vardı.
İnsanın kafasından saniyede o kadar fazla düşünce treni geçer ki, bazen "Neden istasyon kurmadın?" diye üzerine gelirler. "Nasıl kuracağım ki kafamdaki düşüncelere istasyon?" diye sorarsın. (İllaki herkes bir ara bu soruyu sorar.)
Cevabına meditasyon derler, farkındalık derler, derin nefes al ver kuruluyor derler. Doğrudur da.
Sayfa 232 - Doğan NovusKitabı okudu
