Abdülkâdir Geylâní'ye âlimlerden birinin "Biz ilmi Allah rızası dışında amaçlarla öğrendik ama ilim Allah rızası için olmakta ısrar etti" sözünün ne demek olduğu soruldu.
Şu cevabı verdi: Allah'ın veli kulları hakkında bu söz kabul edilemez. Çünkü Allah rızası dışında bir amaçla ilim öğrenmek şirktir. Bunu başka bir mânâda anlamak da mümkündür. Buna göre Allah rızası dışındaki amaçtan ahiret kastedilebilir. Ama bu da eksikliktir. Onlar öğrendikleri ilimle amel etmeye devam ettiler ve sonunda Allah'a erdiler ve yaklaştılar. Bâtından zâhiri, kökten dalı aldılar. Önce avamın sofrasına (herkese açık olan sofraya) oturdular sonra Allah'ın lütufsofrasına özel konuk oldular. Bir halde iken iki tür yemek yediler. Avama verilende onlara ortak oldular. Allah senin bir iş yapmanı dileyince seni o iş için hazırlar. Benim bu yola girdiğim ilk dönemleri bilip benden uzakta oturan kimse gerçek bir günahkârdır.
Benden aşığım
“Xaden Riorson’a aşığım.” Mira’ya. Onlara. Bu kelimeleri Xaden olmayan herkese söyleyebiliyordum demek ki.
VioletKitabı okuyor
ne kadar kötü olursam olayım hala dayanacak gücüm var. dine büyük saygım var, öyle olduğunu bilirsin. din, zayıflara güç, üzgünlere teselli verir ama herkese eşit davranır mı bunu yaparken? şu koca evreni düşünsene. bu nimetlerden faydalanmayan binlercesini göreceksin. bunca insan yoksun kalırken acaba benim için durum ne olacak? tanrı'nın oğlu bile tanrı'nın bağışladıklarının ona ait olduğunu söylemiyor mu? ben de mi ona bağışlandım? kalbimin bana kimi zaman hissettirdiği gibi tanrı da beni alıkoyduysa? bunu yanlış anlamamanı diliyorum. zararsız kelimelerimden çıkarımda bulunma. karşında ruhumu tamamen açığa seriyorum. sessiz kalmayı tercih edebilirdim ama pek az kişinin benden daha fazla bilgi sahibi olabileceği bir konuda susmam çok doğru olmaz. kendi dertleriyle boğuşup kendi payına düşen acı kadehini yudumlayan bir adamın kaderi ne olabilir ki? eğer tanrı da insan kılığında aynı bardağa sahipse niçin aptalca bir kibirle bunun tatlı olduğunu öne süreyim?
