“Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı , derdi dedem. Bir çocuk , bir kitap , bir tablo , inşa edilmiş bir ev veya duvar , yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey , öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye ; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orada olursun .