# sevmekten gidince #
Sen beni sevmekten gidince ben bana borçlu kaldım
Ya sen bana fazla geldin ya ben sana az kaldım
Gitme bir adım öteye gülüm bir adımda gurbet olur
Gitme bir nefes öteye gülüm her nefes hasret olur
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde
El tutmak yol açıyor diye hesapsız susmalara
Kaldırdık tüm tutuşmaları
Yasak kelime oyunu yapmak
Yalan
640 syf.
10/10 puan verdi
Birlikte Yaşadıklarım Birlikte Öldüklerim
"Mart ayı, dert ayı" derler ya...Bizler Sevgili 
Ebru Ince 'in düzenlemiş olduğu etkinlik sayesinde bu sözü, "Mart ayı, Aziz Nesin ayı" na evirmiş bulunuyoruz. Dertse dert, hüzünse hüzün, mizahsa mizah, yergiyse yergi, edebiyatsa edebiyat...Hepsi en sağlamından, temeline kadar!
Ne mutlu ki, bu ay, platformda sağımız, solumuz,
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde;
El tutmak yol açıyor diye hesapsız,
Susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları...
Yasak kelime oyunu yapmak,
Yalan söylemek mecburi...
Ve serbest ayyuka çıkmak.
Artık yağmur sonraları toprak kokmak yok,
Tomurcuklanmak günah.
Ve bir insan gözü yüzünden 100 gün art arda uyumamak...
Kimse ölmesin diye kimsenin aklında;
Her sevdalı verdiği sözü geri alacak.
Ve süresi yirmi dört saate çıkacak meskun mahallerde ağlamanın...
. . .
Sen beni sevmekten gidince ben bana borçlu kaldım;
Ya sen bana fazla geldin
Ya ben sana az kaldım...
Geçen gün kuşlara ekmek verirken bir kız çocuğu yanıma geldi, kuşları seyretmek için. Ona da uzattım bir parça. O küçücük elleriyle daha yatkın elbette ekmeği ufalamak için. Senin de böyle ellerin vardır bilirim, küçük ve sanki eşyanın yüzeyine değil de yüreğine dokunan.
Heyecanını görmeliydin, kuşları ekmekle besledi, beni umutla. Ekmek bittiğine annesi teşekkür etmesini söyledi, hemen bana döndü, "seni seviyorum" dedi. Öylece kaldım, çocuklar ne kadar da hesapsız ve çıkarsız bir dünyada yaşıyorlar. Onun teşekkür etmesi böyleymiş ama asıl ben teşekkür ederim senin varlığına.
Hemen eve dönmedim bu kez, sahilde oturdum ve düşündüm. Bu kız çocuğuna bir isim buldum sonunda: Merhaba!
