"Hey cesur yeni dünya," diye tekrarladı. " Hey cesur yeni dünya ki içinde böyle insanlar var. Hemen işe koyulalım." Incelemeye vahşi olarak görülen John un sözüyle başlamak istiyorum. O kadar etkileyici bir kitap ki hiç bitmemesini istedim. Sizin de kesinlikle okumanız gereken bir kitap diye düşünüyorum.
Kısaca anlatmak gerekirse kitap dystopia (kara ütopya) yı anlatıyor. Herkesin herkese ait olduğu, kuluçkadan insanların üretildiği, aile din, gibi ifadelerin yer almadığı, 100 den fazla ikizin olduğu ve bunların hepsinin birbirine benzediği, insanların sağlıklı doğup hiç yaslanmadan öldüğü, acılardan kurtulmak için hapların kullanıldığı, insanların her şeye karşı şartlandırıldığı, sevginin, ait olmanın olmadığı bir dünya anlatılıyor bu kitapta.
Aslında yazar bu kitabı yazarken ilerde olması muhtemel bir dünyayı anlatmak istemiştir bize. Teknolojinin hüküm sürdüğü insanların hiç çalışmadan keyif sürdüğü, istenilen kitapların okutulup istenmeyenlerin saklandığı, uykudayken bazı şeylerin isitilerek öğretildigi, insanların aktif olmak yerine sürekli pasif durumda olduğu bir dünya işte cesur yeni dünya.
Kitabı okurken şu an bizim de cesur yeni dünyada meydana gelen birçok şeyi yaptığımızı ve bunlara karşı koşullandırılmış olduğumuzu farkettim. Günümüzde de birçok insan acılardan kurtulmak için hapları tüketiyor. Bazı kitaplar okutulurken, bazı kitaplar ise yasaklanıyor. Ayrıca aile kurmak da artık eskisi gibi olmaktan çıktı. Aile sevgisi gittikçe azalıyor. Umarım biz de cesur yeni dünyaya yol almaktan vazgeçip kendi dünyamızda yaşamaya devam ederiz.
•"Hey cesur yeni dünya! Hey cesur yeni dünya ki içinde böyle insanlar var!"
•Miranda, Shakespear'in Fırtına adlı eserinde deniz kazası geçirip sahile vuran saray mensuplarını gördüğünde söyler bu sözü; Vahşi ise kendi boşluklarında özgür ve mutlu olduklarını düşünen, acıyı bilmeyen insanları görünce...
• Kitap bir çeşit karanlık
Bu eseri ortaokulda okumuştum ilk. Eserin karanlık, iç bunaltan atmosferini hissedebilmiştim, hayalimde canlanıyordu kuluçka merkezleri, alfalar, betalar... Sonra Fahrenheit 451 i okurken tekrar aklıma geldi "Hey cesur yeni dünya ki içinde böyle insanlar var". Tekrar okumaya başladım seneler sonra hayallerim kitabın çevrelediği
Hey CESUR yeni Dünya!
Son 100 hatta 50 sayfaya gelene kadar kitap hakkında kanaat getirdiğim fikir kitabın çok abartılarak övüldüğü idi.Fakat Mustafa Mond'un adeta bir yalvaç gibi hayatı genel anlamda özetlemesi, betimlemeleri ve hayat hakkındaki tavsiyeleri, önerileri ve dahi yol göstermeleri; kitabın diğer bir ana karakteri Vahşi'nin bunlara reaksiyonu kitaba gerçekten tat, bir bakıma da eşsizlik katmış.
Kitapta En çok beğendiğim ifade ise "Mutluluk öyle ulu bir şey değildir." sözü oldu. Bu minvalde Mark Twain'in "Akıl sağlığı ile mutluluk, imkansız bir kombinasyondur." özlü sözünü de bana anımsatması "Hey Cesur Yeni Dünya" kitabını iyi ki okumuşum dedirtti.
Şahsi fikrim odur ki bu kitap 1. sayfadan (Önsöz-Sonsöz de dahil) son sayfasına kadar iyi okunmalı! Bakın bakalım hayatta bazı olgularda yozlaşmalar hakikaten yazarın bu kitabı yazdığı tarihten bugüne kadar tahakkuk etmiş mi?
Hey Cesur Yeni Dünya!!
Kimine göre ÜTPOPİK kimine göre DİSTOPİK bir dünya.
Hangisini tercih ederdiniz: özgür irade mi, şartlandırılmak mı? Özgür irade (ki varsa eğer!!! bunu başka bir incelemede detaylandırmak isterim) ile gerçeğimizle yüzleşip acısıyla tatlısıyla hayatı deneyimlemek mi; şartlandırılarak her şekilde mutlu olmak mı? Herkesin mutlu olduğu, kavga, şiddet ve kargaşanın olmadığı, harmoninin uyumun ve düzenin olduğu bir dünya mı; kargaşanın, savaşın, kan ve gözyaşının olduğu, hastalıkların, gelir adaletsizliklerinin yaşandığı, bir yandan iyinin ve kötünün birlikte yaşandığı bir dünya mı?
Hissetmek mi, hissetirilmek mi? Seçmeyi mi, seçileni mi isteriz? Sahip olup kaybetmek mi, yoksa hiç sahip olmamak mı? İnsan olmak mı, programlanmış robot olmak mı?
Bütün bunlara verdiğimiz cevaplar, aslında kim olduğumuzu ve hayattan ne beklediğimizi ortaya koymaktadır.
Kimimiz cesur yeni dünyanın kuluçka merkezlerinde üretilmiş bir vatandaşı olmayı, kimimiz bütün zorluklarıyla ayrık dünyayı tercih ederiz. Bazen varlığımın ağırlığı altında o kadar ezilmekteyim ki, cesur yeni dünyadaki gibi programlandırılmış olmayı ve sürekli mutlu olmayı tercih ederim. Bazen de mutsuzluğun ve acının da doğamızın gerçeği olduğu düşüncesiyle, insani duygularımı kaybetmediğim, bu benim seçimim diyebildiğim!!, yeri geldiğinde mutlu, yeri geldiğinde mutsuz olabilmeyi kabullendiğim bir dünya isterim.
Kimya ve biyolojiyi, sosyoloji ile birleştirip bu şekilde edebi bir eser ortaya koyan Aldous Huxley'i haddim olmayarak tebrik ediyorum.
Hey Cesur Yeni Dünya !
Cesur yeni dünya okumaya ilk başladığınızda varolduğumuz dünyadan apayrı bir kurgu evren sunmaya başlıyor bize ancak ilerledikçe teknoloji ve insanın maddeci yaklaşımının sonuçları yüzümüze vurulmaya başlıyor. Günümüz dünyasının tüm değerleri, inançları ; aile, aşk ve diğer tüm kavramlar cesur yeni dünyada ayıp ve konuşulmaması gereken bir tabu halini alıyor. Öte yandan şimdinin tabuları ise en kolay ulaşılan en çok konuşulan ve desteklenen birer durum haline getirilmekte. İnsanın ne denli şartlandırılmış olduğunu anlamamıza fayda sağlıyor çünkü bir noktada hepimiz çevre tarafından şartlandırılıyoruz. Sanayi ve teknolojinin üst düzey olduğu bu yeni dünya düzeninde her birey üretim ve tüketim zincirinin bir parçası ve mutlaka işlevsel olmak zorunda. Orwell ın kurgu evreninden daha yumuşak bir evren kurulmuş Huxley’nin cesur yeni dünyasında ancak bu yumuşaklık yine de tüm gerçekleri ve toplumun gittiği yönü yüzümüze tüm çıplaklığıyla vurmaktan asla geri kalmıyor. Kitapta yer alan vahşi toplum ve uygar topluma baktığımızda kim nerede ne kadar daha vahşi ya da uygar ikilemde kalıyorsunuz. Tüm değerleri kökten sorgulayan ve sanayi devriminden günümüze teknolojinin ilerleme hızı ve insanoğlunun yozlaşması hakkında değerli eleştiriler içeren ve kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.