Doğuştan bir kast sisteminin oluşturulduğu, insanların çeşitli şartlandırmalara tabi tutulduğu, herkesin mutlu olduğu, aile ,sevgili ,duygu kavramlarının absürt karşılandığı, hastalık ,yaşlılık gibi kavramların olmadığı, ütopik bir dünya kurmuş Huxley ...
Kendi distopyasının ütopik bir dünyasını..
Şartları "mükemmel"(¡) tutmaya çalışırken insanı pek çok şeyden mahrum bırakmaya çalışıp mutluluğu amaçlamış ..
Bu dünyada insanlar mutluydu evet ,çünkü tüm şartlar öyle uyarlanmıştı aksi halde de mutluluk hapları vardı , peki ama bu insanlar özgür müydü?
Ya "" Özgür olunamayan bir dünyada elde edilen mutluluk, o gerçek olabilir miydi yoksa birer yanılsamadan mı ibaretti ?