Eğer yıldızlar insan olsa, gökyüzü onlara dar gelir sığmazlardı.
Sayfa 16
"Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var," dedi. Bu kütüphanedeki raflar sonsuza gider. Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansı sunar sana...
Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim,
Kimsenin inanmadığı bir deli, Yazarının bile okumadığı kitap Hiç çalmayan bir şarkı, hiç sorulmayan soru gibiyim
Kalabalıklar içinde varım, ama yok gibiyim...
Reader Follow Recommendations
“Bir ümidim yok. Bu sondu. Artık hiç bir şeyin değişmesine imkan yok, lüzum da yok."
Bir insan bir insana elbet yeterdi...
"İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor. Ben de yaşayacağım... Ama nasıl yaşayacağım!.. Bundan sonraki hayatım nasıl dayanılmaz bir işkence olacak!.. Ama ben dayanacağım... Şimdiye kadar olduğu gibi..."
"Sessiz sedasız bir köşeye çekilip yaşamak lazım."
Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında , sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin ?
"İnsanın kendi içine çekildiği sokaklar, deniz kıyıları ve nihayet şehirler vardır.
Uygarlık çöküyor ve artık herkes kendisi için yaşıyordu.
"İnsanların çoğu kendileri değil başkalarıdır. Düşünceleri başkalarının kanaatleridir, hayatları taklit, tutkuları alıntıdır."
Sayfa 32
"....taklit hakaretin en samimi halidir."
Sayfa 17 - Can klasik
"Var mısın Ki yok olmaktan korkuyorsun."
Zaten hayat bir bilinmeze doğru düşe kalka yürümek değil midir?
Sahi ya nedir bu hayat?
