Sen sözü, insanların hüsnüzan ettikleri birine ait kılarsan kabul ederler; isterse yanlış olsun. Hakkında kötü düşündükleri birine ait kılmaya gör; derhal reddederler, isterse doğru olsun. Onlar hep doğruyu kişilerle bilirler; kişileri doğruyla değil. Bu ise sapkınlığın son sınırıdır.