Sevgili Geçmişim,
Geçmişten geleceğe yazıldığını duymuştum ama gelecekten geçmişime yazarken bunu ilk defa benim yaptığımı düşünüyorum.
Bugünlük ellerimin arasında bırakıldığında ne yapmam gerektiğini bilemiyordum. Sonra düşündüm bir gün çocukluğumu unutmamak için, daima o kız çocuğunu dinç bir şekilde hatırlamak için günlüğüme en yaralı, en
Dünyada yaşayan bir peri ile bir ifrit, emirlere uymadıkları için cezalandırılıp bulutların üstüne sürgüne gönderilmişti. Peri bir bulutta sürgündeydi, ifrit başka bir bulutta. İki bulutun arasında gökyüzünün sonsuzluğu uzanıyordu. Onlara verilen bu cezadan kurtulabilmelerinin tek yolu, birbirlerine sadakatle bağlı ölümlü bir çift bulamalarından
Sayfa 247
Şehrin kıyısında, ufacık bir derenin kenarında, dalları suya sarkan ihtiyar bir söğüt ağacı vardır. İlkbaharın başlangıçlarında bu söğüdün dallarına bir dişi kırlangıç gelip kondu; derenin bir başından bir başına yıldırım gibi uçan, beyaz göğüslerini suya dokundurarak şeffaf kanatlı küçük böcekleri yakalayan diğer kırlangıçlara bakmaya başladı.
- ah şebnem. başkalarının hatalarını ( annen ve ailenin) neden yüklendin ki. neden anlamayacakları halde başkalarına ders vermek uğruna kendi hayatını mahvettin ki. her şey farklı olabilirdi. bu hayatı tercih etmek sadece senin suçundu. suçluluğunun altında öyle bir masumiyet var ki kızılmıyor. sadece ah deniliyor. içindeki küçük çocuğa sarılmak
… +657
“O teknoloji bir süre sonra senin patronun olur. Sana ne yapıp yapamayacağını, ne zaman yapacağını söylemeye başlar. Yaşam ritmini o belirler. Hiç önemi olmayan konularla öyle oyalar ki seni, kendin için zaman bırakmaz. Şu anda ihtiyacın olan tek şey huzura kavuşmak…”
Yine onun salonu. Buna bir son verip benden kurtulmak için ne kadar vereceğini merak ediyordum. Bir dolabın üzerine bırakılmış küçük bir çantanın içinde para arıyordu. Buruşturulan kâğıt paraların çıkardıkları gür hışırtıyı duyuyordum. O ne saniyeler! Koca kentte artık bu sesten başka hiçbir şey yoktu. Ancak hâlâ o kadar mahcuptum ki, nedendir
Sayfa 249Kitabı okuyor
