Çok kişi girmek istedi hayatıma, telefon rehberine girdiler çıktılar, sonra cevapsız çağrılar arasında kayboldular.Hesabımı veremeyeceğim bir günüm olmadı ne hissettiysem onu yaşadım.Birini severken karşılık beklemedim dostluğuma değer biçmedim sevgime sınır çizmedim bazen kırıldım bazen kırdım.Hata insanlara mahsus dedim affettim.BEN HİÇ KİMSEYİ KAYBETMEDİM SADECE ZAMANI GELDİĞİNDE VAZGEÇMESİNİ BİLDİM.
HİÇ BİRŞEY OLMAZSA SABAH OLUR, BUGÜN OLMAYAN YARIN OLUR YARADAN KULUNU YARI YOLDA BIRAKMAZ
SABIR ...
Konusu
Hayvan Çiftliği
Güneşli bir günden herkese merhaba,
Bugün sizlere George Orwell ‘ın Hayvan Çitliği kitabını anlatacağım.
Kitabın Konusuna gelcek olursak; Koca Reis adlı bir domuz bir gece garip bir düş görür ve tüm hayvanları toplantı için bir araya toplar. Düşün’de insanlık kalktıktan sonra yeryüzünün nasıl bir yer olduğunu, insanların kötü olduğunu belirtikten 3 gün sonra koca reis öldü.
Koca reis öldükten sonra toplantılar hala devam eder ve toplantıları yönetmek üzere yetkiyi iki domuz olan Snowball ve Napoleon almıştır. Snowball , Napoleon’dan daha canlı daha hayat dolu bir domuzdu; hem ağzı daha iyi laf yapardı ama kişiliği Napoleon kadar sağlam olmadığı söylenirdi.
Snowmall hayvanlara okuma yazmayı öğretmek için çok uğraştı ama çoğuna pek birşey öğretemedi. Her fikirde farklı fikirlere sahip olan Snowball ve Napoleon arasında tartışmalar çıkmaya başlar. Ama aslında olayın patlama noktası taş değirmen yapma kararı olduğunda çıkmıştır ve Snowmall çiftliği terketmek zorunda kalır ve o günden sonra Snowmall’ı bir daha gören olmadı ve o günden sonra her şey çok değişmiştir.
Kitaba yorumum; Büyük bir merakla başlayıp hayranlıkla bitirdiğim nadir kitaplardan biri daha.
George Orwell’in kalemini daha önce hiç okumamış ve niye okumakta bu kadar geciktiğime çok üzüldüm. Hayvan çiftliğinde bilindiği üzere Stalin dönemi ve rejimini fabl türü ile hicveder. Ve herkesin okuması gereken bir kitaptır.
Benim kitaba puanım: 4,5/5🐷
Adına mısralar dökeceğim bir kara sevdam olmadı hiç
Yada soğumuş ama hala içimi yakan bir gönül yaram
Ve aşık olmadıkça hayatı anlamayacağımı sanardım
Öyle ki ona sahip olunca suyun tadı farklı gelecekti
O anda zamanı kaybedecektim kokular değişecekti
Aynı yöne çıkacaktı bütün yollar
Hayallerimi doldururken yaşamanın amacı sandığım gerçeklik
Birşey farkettim yaşadım acı çektim hisettim
Yağmur sonrası yayılan toprak kokusunu tatmayı
Bir anlam uğruna ölürcesine çabalamayı
Yada sanki aşkı var eden duyguların olmadığı bir boyutta sadece iki ruh olarak birine bakmayı
O anda farkettim bir çocuğun oyunlarını sevmek başka birşeydi
Suyun akışıyla düşüncelerin akışını birleştirmek
Çok özlediğin birini beklemek
Bir anı hatırlamak yada bir anda kaybolmak
Amaçsızca yakılmış bir ateşin başında dostlarında oturmak ve uyuklamak
Birine güvenmek ve hiç düşünmeden söz söyleyebilmek
Ne bileyim işte öyleydi tüm bunları yaşarken içinde uçuşan aşkdan farklı renklere sahip kelebeklerdi yaşamın diğer yönleri
Öylece bakakaldım onlara ve daldım yaşamın tüm renklerine
Bir yere ait olma hissi hiç bir zaman oluşmadı bende. Kentin ortasında kalabalığın içinde ıssız bir ovadaki yalnızlığı yaşayabiliyorum. Kimseye boyun eğmiyor Ali diye seslenenler dışında kimseye efendim demiyorum (biri hariç). Sempatizanlık duygusu hiç olmadı bende tuttuğum takım kazandığında kaybedenleri unutmadıgım için sevincimi içimde yaşamasını bildim. Ben yeni tanıdığım birine annen baban nasıl diye sormadım mesela çünkü öğrendiğimde bana fayda sağlamayacak bir bilgi için birinin üzülmesini istemedim. Öğretilmiş aşklara kanmadım o büyük sevdalara düşmedim bir gün birini sevdim karnım ağrıdı. Anladım ki aşk karın ağrısından başka birşey değildi. Uzaklara hiç kızmadım çünkü sevgisine güvenmeyen insanlar sevdikleri uzaklara gideceği için üzülür unutmaktan korkar.. Bir taraf seç diyor ya hani Gülşen ablamiz ben hep kendi tarafımda kaldım güvenli alan olduğu için değil insan en çok kendine merhametlidir ya sırf bu yüzden ben ben olmayı seçtim siz de siz olun bitsin bu replika aşklar, yaşamlar, sevinç ve kederler bazen duvara asılan çerçeve gibi olmalı insan orda ama orda olmayan... O kadar yazı yazdım bunun sonu afilli bir cümleyi hak eder diyenler olur belki ama burdaki kimse bu kadar uzun yazı okumadığını bildiğim için gerek duymuyorum...
Arabayıda sattın şimdi sıra ofiste sanırım, hatırlaracak hiç birşey kalmadı. Ama adım gibi eminim aklının hep bir köşesinde olacak geçmiş. Çünkü öyle olmasa Twitter açmazdın, hala açık. Müstakbel eşinde instagram var ama sen Twitter. O arabada az anımız olmadı. Çığlıklarını ben hala hatırlıyorum. Bagajdaki mat. Biraz param olaydı alıcaktım. Tabi bana satarmıydın bilmiyorum, neyse burdan gidiyor musun sen sahi? Uzaklaşıyor musun buralardan?
Kimse kimseye konuşarak birşey öğretemez
Konuştukların değil yaptıkların önemli
Ne yapıyorsun yani
senin yaptıkların belirliyor
Mesela sen hayatında hiç şey olmadı mı
Ulan onu öyle yaptık ama
keşke orda öyle yapmasaydım
Kaç kişinin kalbini kırdın mesela yani
Nasıl bencilikler yaptın mesela
Pişmanlık demiyorum belki de
Yani başka türlü yapabilirdim dediğin şey olmadı mı ? Yok mu hayatında böyle şeyler