Merhaba.
Üç ay önce askerdeyken gazinonun kitaplığından alıp, kişisel zamanın imkansızlığından bir türlü bitiremediğim bir kitabı an itibarıyla okudum ve mutluluk duydum.
Kitap, 17 kısa öyküden oluşuyor. Orhan Kemal'in toplumsal gerçekçi yönü öykülerde ve karakterlerde açıkça kendini gösteriyor.
Yer yer gülümseten, mesela "Biletçi" ve "Uzman". Yer yer hüzünlü, mesela "Elli Kuruş". gibi öyküleri okurken aynı anda farklı hisleri yaşayabilirsiniz. Yaşam gibi, yaşamın içinden, bizi bize anlatan öyküler.
Kitabın üslubuna gelecek olursak dil, bizi anlattığı için halkın dili fakat argo jargonu neredeyse her öyküsünde ustalıkla kullanan Orhan Kemal bu eserinde de es geçmemiş. Ben de varoş bir mahallede doğup, büyüdüğüm için o kültürün dili hiç yabancı gelmedi bana, belki size gelebilir.
Keyifli okumalar dilerim...
