Saat 16'ya gelmek üzere. Öfkeli vatandaş intikam oylarını atıyor tahta sandıklara. Atsın bakalım. Öfkesinin sonuçlarını göğüslemeye, omuzlamaya hazır mı bu öfkeli vatandaş?! Hiç sanmam! Öfkeliydi, öfkeli ve öfkeli kalmaya mahkum bu kafayla... Ama biliyorum, yazımın yayımlandığı bugün "Keşke elim kırılsaydı da..." demeye başlayacak.
10.11.2002
Sayfa 59Kitabı okudu
Hatırlamak için zorladım kendimi, bedenimi kollarına bırakıp tüm dikkatimi düşüncelere verdim ve sonunda dürüstçe, "Hatırlamıyorum," dedim. "Hafızamın çok iyi iş çıkarmadığı gün gibi ortada ama bunu unutacağımı sanmam ve... Daha önce hiç söylememiştin."
"Hatırlamaman doğal ve haklısın, daha önce anlatmamıştım bunu sana," dedi kollarını biraz gevşetip aramıza yüzümü görebilecek kadar ufak mesafe bırakırken. "Kim bilir... Belki de her şeyi anlatmamam, ömrümüzün kalanında her zaman kenarda konuşabileceğimiz bir şeylerin kalmasını istediğimdendir." Gözlerimin önüne dökülmüş iki tutamı dikkatle kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Her şeyi bir anda anlatıp benden bilmediğin bir konuyu dinlerken yüzünün aldığı o dikkatli, güzel şekli izlemekten mahrum kalmak istemiyorum."
"Bana anlatmadığın daha neler var Arsıl Alaz? Bilmiyorum ama eğer sen onları kalan ömrümüze yaymak istiyorsan öyle olsun." Kazağına tutunup alnımı göğsüne yasladım. "Şimdi yalnızca seninle tanıştığımı hatırlamadığım o anı istiyorum."
Sayfa 201 - Helya ve Arsıl AlazKitabı okudu
Neden, diye soruyorum kendime. Neden evlendiler annemle babam, diye de soruyorum. Birbirlerini sevdiklerini hiç sanmam. Bizim evde hiçbir zaman sevgi olmadı. Ben onların hayatının tesadüfi bir sonucuydum sadece.
Sayfa 42Kitabı okudu
...Polisler onu dışarı attılar, kadının başına bir şey geldiğini sanmam, proleterlerin dediklerine hiç kimse aldırmaz, tipik proleter tepkisi der geçer, onlar hiçbir zaman...
Doğru dürüst bir acı çektikten sonra, umutsuzluk içine gömülmeyi hiç istemez mi bu kadın? Sanmam, elinden gelmez bu. Kördüğüm olmuş artık.
Şehrimi seviyorum, ama nesini sevdiğimi tam olarak bilmiyorum. Kokusu olduğunu hiç sanmam. Tarihi yapılara o kadar alıştım ki bakmak bile gelmiyor artık içimden. Sevdiğim ışıklar var, birkaç köprü, kafe bahçeleri. Uzun zamandır geçmediğim bir yerden geçmeyi çok seviyorum.
Sayfa 101
