Hiçliğin Tadı.
♦ Ey hüzünlü ruhum.
Ihtiyar budala kanının kanatlarında
hırçın bir kıvılcım yanardı
umudun mahmuzu
yavaşça dokunsa şaha kalkardın
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta işe yaramaz beygir uzan olduğun yere dayanmasını bil.
Sönmeyen yanı varmı dünyanın.′
Charles Baudelaire
Hiçliğin Tadı
Ey hüzünlü ruhum.
İhtiyar budala.
Kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
Umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta
İşe yaramaz beygir
Uzan olduğun yere dayanmasını bil.
Sönmeyen yanı var mı dünyanın...
Ruhum, acılarını örtün.
Ağır mermer tabutlarda uyanacak zamandır.
Yenilmiş yaralar içindesin kocamış bunak
Artık ne kavganın tadı ne de aşkın dinmeyen fırtınası ulaşmaz sularına.
Elveda kavalın türküsü
Flütün iççekici elveda
Somurtkan ve karanlık kapılarımı çalmayın artık
Ey hazların derinliği duyumların ateşi elveda..
Ruhum sevgili baharının bitti.
O çılgın kokuların tükendiği zamandır..
Ayaklarımın altında yusyuvarlak dönüyor dünya
Issız dağların karlı ağzında donmuş bir yolcu derinlere kayıyor
Geçmişin titreyen eli sazdan örülmüş rüzgarlı kulübesi
Gerek yok sığınmaya
Ey her solukta gövdemi yutan zamanın muazzam ürperişi
Ruhum dünyanın çığlarını çağır.
Seni sarıp döne döne götürecektir zaman.
Charles Baudelaire
İçimde ölümle hiçliğin acı tadı var, beni amansız bir zehir gibi kavuruyor. Öyle üzgünüm ki, bütün dünya gözümde bütün
çekiciliğini yitirmiş gibi. Ölesiye üzgünken nasıl hâlâ güzellikten söz edip, estetikle ilgilenebilirim ki?
Sayfa 83 - JaguarKitabı okudu
hiçliğin o kekre tadı
vardığın her kıyıda
serin tapınaklara girdin durulmadın
serap öldü, rüzgâr saldı
kumdan atlarını, bu son kum
Sayfa 13Kitabı okudu
İçimde ölümle hiçliğin acı tadı var, beni amansız bir zehir gibi kavuruyor.
İçimde ölümle hiçliğin acı tadı var, beni amansız bir zehir gibi kavuruyor.
Sayfa 86 - PDFKitabı okudu