Hicrân (ﻫﺠﺮﺍﻥ)
1. Ayrılık, ayrılık acısı.
2. İnsanın içinde yer eden, unutulmaz, onulmaz, dinmez acı.
Hicran..
"Ben bir gün ölürsem sana hasret yaşamakla
Hicrânımı kalbinde inancın gibi sakla..."
Hicrân: Ayrılık, ayrılık acısı.
Zaman ve ihanet
zaman diye hitap edilen vefasız, ne de tez geçti
hala yüreğimdeki çocukluk hevesleri bitmedi
ömür denilen yalancı dost, ne de tez terk etti
ne yazık ki ayrılık acısı daha sona ermedi
yaşam, elimden bir avuç kum tanesi gibi aktı
henüz gönlümün kanayan yarası dinmedi
bir yangın var, her geçen gün şiddetlenen
yanıyor yüreğim, söndürecek kemale ermedi
yanıyor yüreğim, bahtıma hicran düştü
hicran bir an dahi dinmedi
ölüm dindirir zannediyordum bu kahrı
bu öyle bir ıstırap ki, bir an dahi beni terk etmedi
Geç Kalanlar 
Yunus Emre Karakaya
Hicrân ile yanar geceler rişte-i cânım
Rûşen ola ey şem’ sana sûz-i nihânım
Fuzulî
*
(Geceler canımın ipi , ip gibi incelen, zayıflayan derdim ayrılık derdi ile yanıyor.
Ey mum gibi ışık saçan güzel sana bu gizli yanışım açıklansın aydınlansın)
*
Muellifin notu –can ipi “rişte-i can” fitilidir. Mumun yanan kısmı odur ve mumun
İçinde gizlidir ,CAN GİBİ .
Ey mum gibi ışık saçan güzel ,demesi geceler mum yandığı içindir.
Suzi nihan gizli yanış ,mumun fitilindeki yanıştır. Alev gzükür,
Onun için gizli yanışım “sana ayan olsun aydınlansın” diyor,
Gece olan karanlıkta görülmez ,.bilinmesi için aydınlık lazımdır
O da mumdur,
***
Hicran=Ayrılık. Ayrılık acısı. Şiddetli üzüntü, büyük keder ve acı anlamlarına gelmektedir.
rişte-i cân= can ipi (rişte ip)
Rûşen=parlak aydınlık
Şem=mum, ışık
sûz-i=yanmak tutuşmak ,
nihânım=gizli ,saklı ,gizemli
*
PROF , DR, ALİ NİHAT TARLAN
Hicran: Ayrılık acısı
Hüsran: Düş kırıklığı, mahrumiyet acısı, batkı
Yeis: Ümitsizlik acısı
Esef: İstenmeyen olaylar yaşandı acısı, kayıp acısı
Efkâr (Ar. fkr): Overthinking acısı
Efkâr (Frs. efgar): İçirten acı
Keder: Geçenlerden, gidenlerden kalan; sessiz, derin, kalıcı acı
Elif'in Lügati
Okuduğum kitapta geçen firkat kelimesi beni alıp götürdü..
Kendimi "firkatin nariyle gönlüm,yan olur,püryan olur" diye mırıldanırken buldum:)
Bu kelimeyi seviyorum..Bu kelimenin çağrıştırdığı diğer kelimelerin de meftunuyum.Hicran,vuslat,sıla,hasret..Evet meselemize geri dönelim.
Firkat:Ayrılık acısı
Hepimizin bizatihi öyle ya da böyle çektiği ve aşina olduğu acı..Yalnız terbiye eden bir acıdır.Öpüp başa koymalı..
Tabi herkesin firkat kalitesi de aynı olmuyor..Rabbim neyden ayrıldığımızı hangi kavuşmalar için gün saydığımızın bilinci ile kuşatsın kalplerimizi.En güzel ayrılık acısı ise diyar-i ezelden ayrıldığını hissedip dünyada yabancılık çekip bu acıyı hep kor gibi yüreğinde taşıyanlardır..Zannımca.
Izdırap veren yürekle kabus dolu emellerle
Nâr-ı bahçeye ve vuslatı kılan yâra elveda
Gizli ah çekmelerle, elem yüklü yaban ellerle
Zevk-i sefasını süremediğim bahara elveda
Kararır gökler zifiri hiçbir yer görünmüyor
Müphemli bir kuvvet beni kendine doğru çekiyor
Madem ki ayrılacaktın niçin tutuşturdun diyor
Bastığım bu aziz topraklara, taşlara elveda
Gözyaşlarım hep sel oldu, yolu açmıyor geçeyim
Tez geldi yaman ayrılık ben nerelere gideyim
Bu firak acısı yaktı ateş, yanıp da tüteyim
Her daim yeşeren kötü ihtiraslara elveda
Muzlim bastı alemi bütün hayaller bir bir söndü
Yüreğim kan ağlıyor özgür ruhum Mecnuna döndü
Demek geldi hicran vakti ve bana da yol göründü
Bu gamsız yollara, dertsiz yolculuklara elveda
Sümeyye Gedik Bayoğlu
Hicrî; Hz. Muhammed’in Mekke’den Medîne’ye göçünü başlangıç kabul eden tarihtir.
Arapça hcr "bir yerden ayrıldı, göçtü" kökünden geliyor.
Hicret: Bir yerden başka yere göç etme
Hicran: Ayrılık acısı
Muhacir: Göç eden, göçmen
Tehcir: Göç ettirme, göçe zorlama
On bir aydır gideli biz de çekerdik hicrân
Merhaba etti yine bizimle şehr-i Ramazân
(On bir ay yokken biz ayrılık acısı çekiyorduk. Şükür ki Ramazan ayı geldi, bizimle merhaba etti.)
BAHTÎ
(Sultan Birinci Ahmet)