Okuduğum kitapta geçen firkat kelimesi beni alıp götürdü..
Kendimi "firkatin nariyle gönlüm,yan olur,püryan olur" diye mırıldanırken buldum:)
Bu kelimeyi seviyorum..Bu kelimenin çağrıştırdığı diğer kelimelerin de meftunuyum.Hicran,vuslat,sıla,hasret..Evet meselemize geri dönelim.
Firkat:Ayrılık acısı
Hepimizin bizatihi öyle ya da böyle çektiği ve aşina olduğu acı..Yalnız terbiye eden bir acıdır.Öpüp başa koymalı..
Tabi herkesin firkat kalitesi de aynı olmuyor..Rabbim neyden ayrıldığımızı hangi kavuşmalar için gün saydığımızın bilinci ile kuşatsın kalplerimizi.En güzel ayrılık acısı ise diyar-i ezelden ayrıldığını hissedip dünyada yabancılık çekip bu acıyı hep kor gibi yüreğinde taşıyanlardır..Zannımca.