Küçükken belliydi benim adamlığı. İlkokul öğretmenimizin verdiği fişleri toplar eve getirirmişim.Okumayı söküncede kesip kesip ilk yeminimi seni sevmeye etmişim.
O şimdi ne yapıyor,
Şu anda, şimdi, şimdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
Belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir,
-her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili canımın içi ayaklar!...-
Ve ne düşünüyor
beni mi?