Hilâl Aydın La Spisa

Hilâl Aydın La Spisa
@hilaldaydin
Konuşturan Kitaplar (Podcast)-Spotify
Editör, çevirmen, metin yazarı, eski akademisyen
PhD / Doktora
İtalya
53 reader point
Joined on May 2020
“Aynı gezegende yaşayan yedi buçuk milyar kişi var. Her biri, kendine özgü, özel bir hikâyeye sahip. Cümle âlem burada. Sen de onlardan birisin!”
Reklam
"Ölümsüzlük yaz tatiline benzer; insanın üzerine duygusuzluk çöker. Zaman çoktur, her şeyi yarına bırakırsın ve sonunda hiçbir şey yapmazsın."
"Sorun şu ki, acımasız bir yanlış anlaşılmanın kurbanıyım. Ben, ne yazık ki gereğinden uzun bir süre boyunca hobi olarak yazarlık ve gazetecilik de yapmış bir ressamım.” “Benim için resim sanatı bir hobi değil, bir meslektir; bana göre asıl hobi olan yazı yazmaktır. Ancak resim yapmak ve yazı yazmak benim için özünde aynı şey. İster resim yapayım isterse yazı yazayım aynı amacın peşinden gidiyorum: hikâyeler anlatmak.” “Benim işim hikâyeler anlatmak, öyle değil mi? O hâlde bunlar da, bu gördükleriniz de,” ona tablolarımı gösteriyordum, “hikâye değil mi o zaman? Benim işim bu değil mi?” (“Geçiş İzni”)

Reader Follow Recommendations

See All
“Bir kitap bana nasıl yuva sağlayabilir ki? Kitaplar bana evin neresi olduğunu hatırlatır, bununla kastettiğim beni yeniden konumlandırmalarıdır. Tüm içsel coğrafyam ve değerlerim değişir. Kendimi, dünyamı, vücudumu, kim olduğumu hatırlarım.” “Okumak bedeni bir süreliğine sakinleştirir, uyuşturmadan dinlenmesine ve edilgenleşmeden sessizleşmesine izin verir. Okumak edilgen bir eylem değildir. Zihin bir kitabın içine girip yazarına eşlik ederek istediği yerde dolaşabilir. Böylesi bir dolaşma özgürlüğü bedenin ve aklın ikisinin de egzersiz yapmaya ve bir faaliyet içinde olmaya ihtiyaç duyduğunu, her ikisinin de kısıtlanmayla baş edemeyeceğini hatırlatır. Ve eğer beden kısıtlanmayla baş etmek zorundaysa serbestçe dolaşmayı bilen bir akıldan daha iyi ne olabilir ki.” “Kitaplar ruhun bir yerlerinde gerçekleşen özel bir söyleşidir.” “Metnin varlığı sessiz bir varlıktır, bir okur tarafından okunana kadar sessizliğini korur. Metin, ancak hünerli bir çift göz kâğıdın üzerindeki işaretlerle buluştuğunda hayat bulur. Yazılan her şey, okurun cömertliğine bağlıdır.” “Bir kitap, her okurun zihninde yeniden yazılır ve her okurun zihnini kendi eşsiz yoluyla yeniden yazar.”
“Eski zamanlarda, ilkel toplumlarda, bir ucube doğuran kadına bu şekilde davranıyorlardı herhâlde. Sanki onun suçuymuş gibi. Ama sözde biz medeni bir toplumuz!” (s. 75) “Sorun şu ki, insan cehenneme alışıyor,” dedi Harriet. “Ben’le bir gün geçirdikten sonra, ondan başka hiçbir şey yokmuş gibi hissediyorum. Hiçbir şey var olmamış gibi. Aniden,
Reklam
Reklam