Bazen; hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar.
Uyumadığım gecelerin sabahında,
Göz altlarımdan mor çocuklar doğardı.
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları.
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi,
Duaya açılan avuçlarım.
Avuçlarıma kar yağardı,
Kimi zaman tipi.
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Pollyanna,
Ben hep mahzun kaldım.
Aydan aydınlık yontup, güneşten gün çaldım.
Göğsümün kafesinde vurulmuş güvercinlere, kumdan bardaklara doldurup sarhoşluğumu sundum.
Sıkılmışlığın sıkışıklığını sıkıştırıp kalbime, bıyıklarıma sarı, sakallarıma tütün sürdüm.
Gözlerini çıkarıp zifirînin, karanlığın dallarına beyazlar astım.
En güzel şehre en güzel kadınları doldurup, üzerine sabahlar boşalttım.
Ve tüysüz şarkılara yaslanıp libidomla, hüznümün salyalarını akıttırdım nakaratlarına.
Oluşumu borçlu olduğum olmayıştan yokluğu sorup, istiklalden kalma bir mazi dilendim.
Pas tutmuş pasaklıktan kargaşa toplayıp mahcup mağduriyete, vazgeçişe kafatasında kan şarabıyla sundum.
İnsanlığımı bedenimden tiksindirtip, ruhumu Müslümanlığıma taşlandırttım.
Gecikmişlikle takas edip geç kalışı,
mekânın lağım çukuruna zamanı doldurdum.
Damarlarında köpürtüp kanımı, dudaklarından türkülerimi topladım.
Dişlerinden bir gerdanlık yapıp şiirlerime, hınçla bilenmiş boynuna astım şairliğimin.
Acizliğimle ispat edip ispatsizliğin aczini, dağlara denizler taşıdım.
Yanaklarından duvarlar örüp ruhumun mabedine, gözlerinden hücreler kurdum.
Dudaklarından kaleler kurup bedenimin kabrine, bakışlarından surlar diktim.
Ve ruhumdaki hürriyet zindan kadar mahpus, gözlerimdeki zindan özgürlük kadar hür.
Ve bedenimdeki hürriyet zindan kadar mahpus, bakışlarımdaki zindan özgürlük kadar hür!
Reader Follow Recommendations
687 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
