Sevgili lezbiyenler, biseksüeller, trans bireyler, zenciler, ateistler, sex işçileri, çirkinler, engelliler, sokakta yaşayanlar kısacası toplum tarafından dışlanmış olanlar ya da öyle hissedenler;
Şimdi siz sanıyorsunuz ki insanlar, toplum sadece bizim canımızı yakıyor. Bizi ötekileştiriyor, dışlıyor. Öyle değil. Bunu söylemek istedim. Bu duyguları yani bu yalnızlık bu dışlanmışlık hissini çok sıradan bir insan olsanız da yaşayacaktınız. Bu hisleri yaşamak için insan olmak yeterli. Karşına geçip şöyle diyorlar " Hımm demek zayıf noktan burası öyleyse o yarayı biraz da ben oyayım." Canımı acıtmak için bile isteye yaptıkları davranışlar öylesine belli ki bunu gizleme ihtiyacı bile duymuyorlar. Bu yüzden biraz daha çekilmek istiyorum içime . Bir kat daha duvar örmek istiyorum dışıma.
Sevgili dışlanmış herkes. Hiçbirinizi tanımıyorum ama hislerinizi yüreğimde taşıyorum. Keşke hepinize sarılabilsem , hepinizin gözyaşlarını ellerimle silebilsem. Sizi seviyorum.