Özge

Özge
@hippolytaa
İÜ Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği
Elazığ
32 reader point
Joined on January 2020
Ve bu bir saniyelik olan yaşamın ölüm olan bedeli ağır sayılmazdı.
Reklam
Hayır, kendisini sevmiyordu o,kendisi olmayandan korkuyordu yalnızca, kendisi de o da çoktan birbirinden ayrılmalı, sonuna dek ayrı uyumalıydılar . Ama kim her zaman yalnız uyuyabilir? Yalnızca her gece ölümle aynı yatakta yatan adamlar.

Reader Follow Recommendations

See All
İçimizde çekingen bir cellat, hayata geçmemiş bir katil taşırız.
Reklam
Ama parıldamalarımız anlıktır; düşüşler kuralımızdır. Hayat her an çürümekte olandır; tekdüze bir ışık kaybı, gecenin içinde yavan bir dağılmadır; asasız, hilesiz, aylasız...)
Varlık dilsizdir ve zihin gevezedir. Bunun adına bilmek denir.
Ten acının dürtmesiyle uyanır; bu uyanık ve lirik madde, kendi eriyişinin şarkısını söyler.
Toplumun düzenini reddetmek de kabul etmek de aynı şekilde abestir: Onun iyi veya kötü yönde değişimlerine, ümitsiz bir tutuculukla maruz kalmaya mecburuz; tıpkı doğuma, aşka, iklime ve ölüme maruz kaldığımız gibi.
Reklam
Evreni adaletsizlik yönetir. Orada inşa edilen her şey, çözülen her şey, pis bir kırılganlığın izini taşır; sanki madde, yokluğun bağrındaki bir skandalın meyvasıymış gibi... Her varlık bir başka varlığın can çekişmesiyle beslenir; anlar, zamanın kansızlığı üzerine vampir gibi üşüşürler - dünya, gözyaşlarının biriktiği bir yerdir... Bu mezbahada kollarını kavuşturup durmak ya da kılıç çekmek eşit derecede beyhude hareketlerdir.
Eğer etrafımızda sürünen sonsuz sayıdaki can çekişmeyi, birer gizli ölüm olan bütün hayatları sevip anlayabilseydik, acı çeken varlık sayısında kalp gerekirdi bize.
Ölmekte olduğunu bütün canlılığıyla bilmek ve bunu gizleyememek bir barbarlık eylemidir.
Vaktiyle bir “benliğim” vardı; artık sadece bir nesneyim... Yalnızlığın bütün uyuşturucularını tıka basa alıyorum; dünyanın uyuşturucuları bana benliğimi unutturamayacak kadar hafiftiler
159 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.