Mekteplerde daha evvel olduğu gibi mektup arkadaşlığı nizamı tekrar geri okul sıralarına getirilmeli. Tüm müdür muavini, muallimler okulla ilişkisi olan hademe her kim varsa topyekün seferberlik içime dahil olmalı. Kaybedilmiş telli duvaklı incecik bir ruh var onu karanlık hayaletlere dönüşmüş ruhlarımızla ürkütmeyelim. Ruhlarımızı edebiyata emanet edersek edebiyat hiyanet etmez emanete. Tüm çoçukları yazı ekseni etrafında el ele toplatmamız ilk emelimiz olmalı, edebiyatı çoçuklar sahiplenirse tüm kirinden, pasından ayıklayan formülünü bulmuş oluruz. Böylelikle bu geleneği tekrar raftan indirip envanterimize alırsak yeni Yaşar Kemal’lerin, Ahmet Arif’lerin mucidi oluruz.
Edebiyat bir hamur onu ekmeğe dönüştürecek hünerli çoçuk elleri ve avuçlarıdır, edebiyatın kamburunu düzeltecek olanda çoçuklardır, çoçuk diye aldanmayın siz onları yaparsınız onlarda sizi uygarlığa yaraşır insan yapar. Onlar daha marifetli. Hırsız teknolojinin bizden çaldığı arkadaşlıklarımıza fidye olarak fişini çekelim kavuşalım cana cancanımıza.
İlleri giden teknoloji olursa, varış durağı uçurum etekleri, yamaçları olur. Mevlana’nın edebi kitapların sahifelerinde uslu uslu oturuyor, okumamazlık edersek hayasızlıkla yaramazlık yaparız. Yaramaz olanların arkasında muteber söylemler edilmemiştir. Yazı şahlanıştır, dil insan kriterlidir.
(Boran Deniz)