Duyuyor musunuz?
Bazen bağırıyorum.
Uzaklardan bir ses,
Çalınıyorsa eğer kulağınıza,
Yakınlarınızdaydım.
Görüyor musunuz?
Önünüzden yürüyüp geçiyorum.
Ama hayır,
Kafanızı kaldırıp bakmıyorsunuz.
Çünkü dünyanın geri kalanına bakmaktan,ölümünü izleyen zavallıyı göremiyorsunuz.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Evet, aptalmışım, insanlara hâlâ güveniyor, onları seviyor ve kendimi feda ediyordum.
İttihatçı askerler ve haleti ruhiyeleri
Padişah’ın memlekete hıyanet ettiğini söylediler. Yenildikse ne olurdu, Almanlar da yenilmemiş miydi? Bizim istiklâlimizi elimizden almaya ne hakları vardı? Evet, Osmanlı hanedanından birinin memleketi yabancılara satması nasıl bir ayıptı? Fakat, biz bundan sonra istibdadı ortadan kaldıracaktık. Hiç olmazsa, Bulgarlardan örnek almak gerekti. Onlar hiçbir zaman istibdada baş eğmemişlerdi.
İşte konuşmalarının konusu buydu. Onların hepsi Makedonyalıydı. Hepsi heyecanlı, isyancı ve istibdada karşı duran hisler taşıyorlardı. Hepsi belirsiz bir şekilde, yeni bir Türkiye hayal ediyor ve bunu yaratacak bir kahraman düşünüyordu. Bu Makedonyalıların içinde Enver Paşa’ya karşı büyük bir temayül olduğunu anladım. İçlerinden biri, Makedonya’da onunla birlikte dövüşmüştü. Kumandanları lâflarını keserek, Mustafa Kemal Paşa’dan bahsetmeye başladı. Ne kadar büyük bir asker olduğunu ve Yunanlıları Atina’ya defedeceğini söyledi.
Biri Cennet Kuşu, diğeri Sabır Kuşu.
Filistin, Gazze, Arakan ve Doğu Türkistan,
Tümü Sabır Kuşları ve Cennet Kuşları ile dolu.
Ya Rabbel Alemin, bütün Hüzün Kuşlarına kurtuluş ve zafer dolu günler nasip eyle...
Âmîn Âmîn Âmîn...
"ama ben senin hatıralarının dallarında yeşermiş
o hüzün çiçeğiyim
yalnızlık köşesinde geceleri
hatıralarda arıyorum seni"
Sayfa 125Kitabı okudu
