"Belki de hiç tanımadık kendimizi, hiç geçmedik korktuğumuz yollardan, koklamadık hiç sevmediğimiz çiçekleri, serçenin yalnızlığını tanımadık, sevginin lezzetine varmadık, dostlarımız bir yanılgıydı belki de, yarım kalan şiir için ağlamadık, kahkahalarımız dönmedi hiç gözyaşına, hiç kalpteki sızıyı hissetmedik, sevmedik hiç kuşları, hiç bir evin içinde mahzun kalmadık, bir annenin ağrısını dindiremedik veya bir babanın gözyaşını silmedik hiç, belki de biz yanıldık her şeyde, bir animasyonda gizlidir ruhlarımız, belki de hapsolmuşuzdur çocukluğumuza... Kim bilir belki de ağlamayı unutmuşuzdur, fıtratımızı unuttuğumuz gibi."
hiz*
"Eğitim sistemi çocukları ailelerin sahip oldukları değerlerden koparmakla kalmıyor, onları, Türkiye sınırlarının dışındaki refahlara can atan insanlar haline getiriyor."
"Göğüs boşluğunda, sol tarafta ya da yeri her neresiyse... Aslında kimsenin bilmediğini düşünüyorum, konumu bilinen bir elması parlatmak ne kadar güç olabilir. Sence de bazı insanlar için fazla sancılı değil mi Aliien? Tüm dokulara aynı anda iğneler batırmak gibi bir şey. O elmasın keskin tarafı hislerimize dokunuyor olabilir mi? Acı, Aliien. kaç vakittir kendini bu denli kusursuz gizliyor? Sessizlik değil sensizlik sarıyor bu günlerde yorgun bedenleri. Bir elmasa olan hassasiyet sana da gösteriliyor mudur? Acı, ne vakittir bu kadar değersiz ve insan ne vakittir bu kadar aciz? Ben aciz olanım fakat sessizliğim güçlüdür benim. İçimdeki elmas kararsa da ses olmayı bileceğim. Sessizlikte ses olmak; yakınlarımdan geçen bir teyzenin gülümsemesi, benliğimi sarıyor ve asla aklımdan çıkmıyor..."
hiz*