İncelikli uyaklarla yazan bir şairin araya ahenksiz bir dize kattığı olur, bunu bir ahenk yaratmak için, başka bir deyişle görünürde uzaklaştığı amaca hizmet için yapar; ahengin kendisinden çok katı kurallara bağlı eleştirmenler ise, o dizeye derhal yanlış yaftası yapıştırıverirler. İşte Yaratıcı da aynı şekilde, bizim dar kafamızla ahengi bozuyor, diye yorumladığımız şeyleri metafizik bir ahengin görkemli akışı içinde bir yere oturtmuş olabilir.