Balâ Hatun fısıldadı:"Olmaz! İnsanlar her şeyi bilmeyecektir." İsa Beğ devam etti:"Olmaz.İnsanlar ancak gördüklerini bilecek,bildiklerini göreceklerdir."
Sayfa 48Kitabı okudu
Sakın tepenize bir sırça köşk kurmayınız. Ama günün birinde nasılsa böyle bir sırça köşk kurulursa, onun yıkılmaz, devrilmez bir şey olduğunu sanmayın. En heybetlisini tuzla buz etmek için üç beş kelle fırlatmak yeter.
Sayfa 141Kitabı okudu
Bu dünyada çobansız da köpeksiz de yaşanabilirmiş. Ama bunu anlamak için her defasında bu kadar kanlı kurbanlar verecek olursak pek çabuk neslimiz kurur. Bari siz gözünüzü açın da ilerde başınıza yeniden itler, hele kendilerini kurt sanan palavracı itler musallat olursa, sürüyü canavarlara paralatmadan onları defetmeye bakın!
Sayfa 135Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gözümde tüten ne şehirler, ne insanlar, ne de kırlar ve ormanlardı. Açık denizleri, etrafında duvar olmayan, uçsuz bucaksız yerleri arıyordum. Ama ruhumuz böyle gökyüzlerinde uçup dururken birdenbire yere inip insan küçüklüğü ile karşılaşmak ne tuhaf oluyor.
Sayfa 27Kitabı okudu
Sıkmadan uzun uzun anlatmasını bilen yegâne geveze,denizdir.
Sayfa 75Kitabı okudu
Halbuki en çok okuduğum bir kitabın en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söylebilir.
Sayfa 65Kitabı okudu
Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz?' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki...
Sayfa 39Kitabı okudu
"Işığın yansıtamadığı şey saydamdır," dedi tok bir sesle, "ama var olmadığını söyleyemeyiz, bedenimizi terk ettiği vakit yaşamın kendisini de göremeyiz."
"Kimi insanlara baktığımda, sık sık içlerinde bir yaşam belirtisi göremediğimi söyleyeyim."
"Gözün göremediği şey var olmayı sürdürür."
Yaşa, güzellik veren tek bir simya biliyorum,"
"o da duygu."
Araştırmaya düşkün ama keşfetmekten korkan bir türüz. Korkularımıza inançlarımızla karşılık veriyoruz. Kesin olarak bildikleri şeylerden uzaklaşınca dünyanın dipsiz bir uçurumda son bulacağına inanmış, yolculuk fikrine karşı çıkan eski denizciler gibiyiz biraz da...
Sen zamanın kölesi olmuşsun, ben direniyorum...
Kandır içtiği bu toprağın, İşçinin, köylünün kanı, Savaşlara yol açanlar, Ölmezler çünkü asla, masumlar ölür yalnızca.
Sayfa 200Kitabı okudu
Ayrıca özgürlüğün insanların sevgisini sevdiğini, onu tutsak etmek isteyenlerin elinden her zaman kurtulacağını ve zaferi ona saygı duyanlara kazandıracağını söyleyeceksin onlara.
Söyle onlara Jeannot, kendi sözcükleriyle, kendi çağlarının sözcükleriyle benim yerime anlatsınlar bütün bunları.
Benim sözcüklerimde memleketimin aksanı var,
ağzımdaki ve ellerimdeki kan bulaştı sözcüklerime.
Sayfa 291Kitabı okudu