Azarlanan, aşağılanan, alay edilen, utandırılan çocuk kendisi olarak gelişemez; kendini sevmeyi öğrenemez.
Ait olma birey olma dengesi insan yaşamının en önemli dinamiklerinden birini oluşturur
Sayfa 129
İnsanın sadece bedenden ibaret olmadığı onun bir de "can" olduğu açık seçik ortada. "Can" ın gıdası sevgidir.
Sayfa 23
Reader Follow Recommendations
Çocuğun doğumdan itibaren en çok ihtiyaç duyduğu şey sevildiğini hissetmesidir.
Sayfa 22
Çocuğunuzu, sadece kendisi olduğu, çocuğunuz olduğu için sevin. Bizdeki büyük yanılgılardan biri , insanlarımızın kendi başaramadıkları şeyleri çocuklarından beklemesidir. Bunu yapmayın, çocuklarınıza kendi yükünüzü yüklemeyin.
Ne yaşadıysanız yüzünüze yansır. İnsanın yüzü bir kitap gibi okunabilir. İfadeniz bomboşsa da hiçbir şey yaşamadığınız fark edilir. Bundan kaçının, monotonluktan uzaklaşın. Yüzünüz ifadesiz kalmasın
Bunların(köylüler) hiçbiri ne yaptığını bilmiyor. Eğer bilmiyorlarsa kabahat kimin? Kabahat, benimdir. Kabahat, ey bu satırları heyecanla okuyan arkadaş; senindir. Sen ve ben onları, yüzyıllardan beridir bu yalçın tabiatın göbeğinde, herkesten, her şeyden ve her türlü yaşama zevkinden yoksun bir avuç kazazede halinde bırakmışız. Açlık, hastalık ve kimsesizlik bunların etrafını çevirmiştir. Ve cehalet denen zifiri karanlık içinde, ruhları, her yanından örülü bir zindanda gibi mahpus kalmıştır. Bu zavallı insanlardan, sevgi, şefkat ve insanlık namına, artık ne bekleyebiliriz?”
Sayfa 181 - iletişim yayınları
Benim burada işim ne? Bu sönmüş kürenin son oturanı, son canlı yaratığı ben miyim? Hayır... İşte
Sayfa 145 - iletişim yayınları
Anadolu Halkının bir ruhu vardı, nüfuz edemedin. Bir kafası vardı, aydınlatamadın. Bir vücudu vardı, besleyemedin. Üstünde yaşadığı bir toprak vardı! İşletemedin. Onu, hayvani duyguların, cehaletin yoksulluğun ve kıtlığın eline bıraktın. O, katı toprakla kuru göğün arasında bir yabani ot gibi bitti. Şimdi elinde bir orak, buraya gelmişsin. Ne ektin ki ne biçeceksin ? Bu ısırganları, bu kuru dikenleri mi? Tabii ayaklarına batacak. İşte, her yanın yarılmış bir halde kanıyor ve sen, acıdan yüzünü buruşturuyorsun. Öfkeden yumruklarını sıkıyorsun. Sana ıstırap veren bu şey senin kendi eserindir, senin kendi eserindir.
Sayfa 111 - iletişim yayınları
"Ne bu zırhlılardan, ne bu ordudan, ne sokak başlarındaki bu makineli tüfeklerden korkuyorum. Beni asıl korkutan şey kendi aramızdaki anlaşmazlıklar, kendi aramızdaki nifaklardır. Bizi asıl bu mahvedecek."
Sayfa 110 - iletişim yayınları
Bizim dilimizde "Lau" benim demektir, ama aynı zamanda da senin demektir. Oysa Papalagi'nin dilinde bu senin ve benim gibi aynı anlama
gelen tek bir söz bile yoktur. Benim olan yalnızca ve tek başına bana aittir, senin olan ise yalnızca ve tek başına sana.
Papalagi'nin son derece kendine has ve karışık bir düşünce tarzı vardır. Nasıl yaparım da bir şeyi kendim için kullanırım ve bu kullandığımın hakkı da benim olur diye düşünür. Bütün insanların yararını değil, bir tek kişinin yararını
düşünür hep. Bu tek kişi de kendisidir.
Eğer insan çok fazla "şey"e gereksinim duyuyorsa, bu büyük bir yoksulluğun göstergesidir. Çünkü bu, o insanın, Büyük Ruh'un "şey'leri açısından yoksul olduğunun kanıtıdır. Papalagi de yoksuldur, çünkü o tam bir
"şey" düşkünüdür, "şey'leri olmadan yaşayamaz.
Beyaz adamın gerçek tanrısı, kendisinin "para" adını
taktığı yuvarlak metal ve ağır kâğıttan başka bir
şey değildir
"Bize, ışığı
getireceğinize inandırmıştınız," demişti son kez
birlikte olduğumuzda, "oysa sizin niyetiniz bizi
de kendi karanlığınıza çekmekti!"