Diktatörlükle yönetilen ülkelerde meselenin adalet veya adaletsizlik değil, hukuka uygunluk veya hukuksuzluk olduğunu hep göz önünde tutmak gerekir.
Sayfa 162 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Bir Fikir
Evdeki hukuksuzluk, ve babanın yetkisi düştükçe, en ufak bir olumsuzlukta isyan tepkimesi başlıyor. Baba küçükken ufak cezalarla, olumsuz etkisini ileriki yaşlarda olumluya çevirebilir.
Tüketimin egemen olduğu günümüzde her şeyin hızlı bir biçimde yok edildiğini ya da değersizleştiğini görüyoruz. Bu bağlamda dil ve düşünceler de tüketilmekte; hatta yok edilmekte, adaletsizlik ve hukuksuzluk hüküm sürmektedir. Günümüz insanının, tüketici, düşünmeyen, hazır planlar ve çözümler bekleyen bir varlık olmasının da etkisi görülmektedir.
Sayfa 11
Sorun teolojik mi Sınıfsal mı?
Son zamanlarda halk düşmanı AKP’giller’in ahlâksızlıkları o kadar ayyuka çıktı ki, artık sayıları bir elin parmağını geçmeyen, AKP’giller’den nemalanmayan, AKP’giller’in günbegün inşa ettikleri Ortaçağcı Faşist Din Devleti için onurunu satmayan, kendilerince insancıl değerleri yaşatma derdinde olan ilahiyatçılar; AKP’giller’in dini kendi
rüşvet
Kanuni Sultan Süleyman’ın kafasına takılan ve onu yoran bir soru vardı:
Çok güçlü bir duruma getirdiği Osmanlı Devleti’nin akıbetini hayâl eder, günün birinde “Osmanoğulları da inişe geçer, çökmeye yüz tutar mı?” Diye..
Bu sorunun cevabını almak için dönemin ünlü Türk alimi Yahya Efendi’ye Sadrazamını gönderir.
Sadrazam gitti, sordu ve döndü.
Kanuni; “ne dedi?” Diye sorduğunda Sadrazam cevabı söyler;
“Neme lazım dendiği zaman..!”
Kanuni, “Başka bir şey söylemedi mi?”
“Hayır efendim. Bir tek cümle söyledi.”
Bu cevabı uzun bir süre düşünen Kanuni, sonunda ünlü alime mektup yazar, bunun ne anlama geldiğinin açıklanmasını ister. “Çeşitli yorumlar yapıyorum, ama doğrusu nedir, onu ancak siz söylersiniz” der.
Ve ünlü alim Yahya Efendi de bir mektup yazıp, Kanuni’ye gönderir...
(Bu mektup günümüzde Topkapı Sarayı'nda sergilenmektedir.)
Mektup şöyle;
“Bir devlette zulüm yayılırsa, haksızlık, hukuksuzluk ve yolsuzluk sıradan bir hale gelirse, işitenler de “neme lazım” deyip uzaklaşırsa, sonra koyunları kurtlar değil de çobanlar yerse…
Bilenler bunu söylemeyip susarsa ve gizlerse.
Fakirlerin, muhtaçların, yoksulların, kimsesizlerin feryadı göklere çıkar, bunu da taşlardan başkası işitmezse...
İşte o zaman devletin sonu görünür.
Böyle durumlardan sonra devletin hazinesi boşalır. Halkın güven ve itimadı sarsılır. Asayişe itaat hissi kaybolur. Halkın umutları yok olur, böylece devletin yıkılması mukadder ve kaçınılmaz hale gelir..”
"Cahiliye Araplarının en temel kabilecilik ilkesi şu idi: 'Zalim de olsa mazlum da olsa kardeşini destekle!'. Arapça atasözü haline gelen bu ahlaksızlık ilkesine uymayanlar kabile dışına itilir, öldürülür, hain sayılırdı. Buna göre ne yaparsa yapsın bir kabile mensubu, aynı kabileye mensup kişileri, haklı da olsalar başka kabile üyelerine karşı desteklemekle yükümlü idiler. Bu temel felsefe daha sonraki asırlarda her yere sindi. Mesela:
-İslamcılar'ın temel ilkesi: Hırsız da olsa şerefsiz de olsa İslamcı kardeşini destekle! Çalıyor ama çalışıyor. Çalıyor ama ülkeyi kalkındırıyor. Çocukların ırzına geçiyor ama bizdendir ve hizmeti çoktur. Seçimde oyları çalıyor ama İslam'a hizmet ediyor. vs vs
-Milliyetçilerin temel ilkesi: Mevzu baka ve vatan ise her ahlaksizlik ve hukuksuzluk meşrudur, bu ahlaksızlıkları yapanlar milliyetçi ise onlar kahramandır. Bir milliyetçi, milliyetçi olmayana karşı her zaman ve her durumda haklıdır. Vs vs
-Tarikatçıların ve cemaatçıların temel ilkesi: Tarikat veya cemaat kardeşin her durumda haklıdır, onları desteklememek veya onlara sahip çıkmamak küfürdür; bir tarikatçı veya cemaatçı için tarikatçı veya cemaatçı olmayanların her şeyi meşrudur;"
harun anay
Satranç
Bir solukta bitecek güzel bir kitap . Özgürlüğün, hayatın, bir çok şeyin kıymetini anlamamızı sağlayan güzel betimlemeler var. Hitler zamanında yaşanan hukuksuzluk döneminde, boş bir odaya hapsedilen adamın kendi kendine kaldığında yaşadığı duygular, zihninde fark ettiği bozulmalar ve sahip olduklarını kaybetmeme çabaları. Yalnızlığın verdiği duygular... Sonrasında bulduğu bir kitap. Kitaba kavuşma anında yaşadığı heyecan, sevinç. İstediği kitap türü olmasa da kitap bulma mutluluğu çok etkileyici. Kitap, defter ve kalem olmadan yaşamak ne kadar zor olurdu. Bu hisleri çok güzel anlatmış Stefan Zweig. Elime alınca bitirmeden bırakamadım. Keyifli okumalar diliyorum 
Satranç
