Hümeysa Çavuşoğlu
Hümeysa Çavuşoğlu
@humeysacavusoglu
15 reader point
Joined on June 2019
Okuma Hedefleri
Töre romanı olarak geçen bu kitap tam da bugünlerde çok yakından ilgilendiğim doğu batı sorununun üstüne güzel denk geldi.
İlk olarak doğu batı sorunu üstüne kendimce bi yorum yapacak olursam, insan ilk önce kendini bilmeli. Özünden kopmamalı aynı zamanda da yeniye açık olmalı ki ancak bu şekilde var olur.
Roman 2. Abdül Hamit'in yönetim
Khale Hosseını belki de etrafımız da her zaman gördüğümüz fakat duyarsız kaldığımız olaylara değinmek istemiştir. Bu roman hepimizin içinde bir yer edinmiş olmalı. Afganistanda iki çocuğun hikayesi anlatılmış. Bir suç mu vardı ortada üstelik bu suç yedi sekiz yaşlarında bir çocuğun muydu olacak iş değildi. Onların suçu değildi böyle olmak. Sadece Afganistanda ki Hasan ve Hüseyin değil aklımı karıştıran niceleri var bunlar gibi.
Dünyanın adaletsizliğini ödeyen çocuklar...
Komünüstler, Emperyalistler!!
Diyecek bir şey bulamıyorum.
Çocuklar zamanında yapılan günahların kefaretini ödememeli.
Saf bir anlatım vardı, içine içine çeken içtimai tablo...
Vicdan, merhamet, pişmanlıklar ve sonunda ise çaresizlik. En kötüsü de geriye gelmeyecek olan zaman.
Tekrardan, tekrardan mümkün müydü her şeyi düzeltmek. Çocuklar boyama kitabı değildi onları her istediğiniz renge boyayamazdınız.
Ben hep o uçurtmanın peşinde koşan heycanlı çocuk olarak kalmak isterdim. İçim hep bi umutlu...
Kesinlikle okuma listenize eklemelisiniz.
Sevgiyle kalın.
İyi okumalar:)
Nasıl anlatılır bilmiyorum. Şu an yazıp yazıp siliyorum. Kamelyalı Kadın romanı için uygun bir cümle bulamıyorum. Bunun sebebi ise beni en içten etkilemesi. Bu nasıl bir şeydi bilmiyorum. Yaz günlerinin yoğunluğu arasında yarım kalır korkusuyla başlamış bulundum ve sonra bırakamadım elimden. Tutkulu bir aşkı ilk satırlardan sezmiştim. Bazı
Reader Follow Recommendations
Aşktı onların yollarının ortak noktası. Bir şey eksikti bir şeyler yolunda gitmeyecekti. Duygularına belki de hayatının akışına yenildiler. Böyle de olmalıydı. Yalnız bunu en baştan farketmek lazımdı. Farketmek mümkün mü insanın gözü görmüyor düşünmek dahi gelmiyor belki de düşünmek istemiyor. Sadece odaklandığı tek nokta aşk.
Macide hayalimde
Çok olmuştu bu kitabı okuyalı. Farkettim ki bu derece beni büyüleyen kitabı sadece okudum listesine kimsesizmiş gibi eklemek olmazdı. Vicdanen rahatsız etti beni. Dostoyevski vicdanı öğretmişti zaten bana. İlk satırından son satırına kadar aralıksız okudum desem yalan olmaz. İlk defa bir kitabı bu kadar uzun uzun okudum. Elime alıp saatlerce bırakamadım. Bütün sahneler beynimin içinde yer etti. Unutamıyorum. Hissettiklerim çok çok başkaydı. Hele kitabın sonunda öyle bir sahne vardı ki durdum yutkundum, bekledim. Dur yapma dedim. Yapması lazımdı yaptı. İlk önce kendimi buldum sonra kendimden utandımm. Bu kitabı okumak için neden bu kadar geciktim anlamıyorum. İyi ki seni tanımışım Rodion Romanovich Raskalnikov. Siz bana çok şey öğrettiniz. İç çatışmalarımı her zaman sustururdum. Susmayacağım artık. Başkasına yapılan suç daima çekilir. Di mi Raskalnikov? Ben senden bunu öğrendim, inandım. En önemlisi haksızlıklara karşı daima ayakta durmalıyız. Yılmadan, yıkılmadan. İyi ki seni tanıdım Raskalnikov. Ne kadar yazsam, anlatsam az. Duygularımı anlatmakta güçlük cekiyorum, kelimelerim kifayetsiz kalıyor. İnsanın zihni neyle meşgulse rüyasında onu görür. Hele içiniz rahat olmadı mı, gerçeğe ne kadar da uyar rüyalarımız!
Kendinizi bu romanda bulduğunuz zaman hayatı sorgulamanın zamanıdır demek.
