"Herkes ölümü düşünüyor ama kimse ölümlü olduğunu düşünmüyor."
İvan İlyiç'in Ölümü'nü okurken bu söz beni çok etkiledi. Tolstoy'un ömrünün son demlerinde yazdığı bir roman. Tolstoy ömrünün ilerleyen zamanlarında ölümü sıkça anmaya ve düşünmeye başlıyor. Eserlerinin ağırlıklı teması hep ölüm oluyor. İvan İlyiç'in ölümü de onlardan biri. Kitabı okurken zihnimde canlanan iki soru oldu:
1-İvan İlyiç, kendinden geçtiği ve sayıkladığı dönemlerde sorularını kimse sordu? Kendine mi, ölüm meleğine mi yoksa yaratıcıya mı?
2-En son ne zaman mutlu oldun? Geçmişe dönüp baktığında mutlulukların sadece çocukluk çağlarında mı kendini gösteriyor?
Kitabın hikayesini ve bu soruların nereden ortaya çıktığını anlattığım videoyu da buraya bırakıyorum:)
youtu.be/hCOKdJ3ihSM
İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245,9bin okunma