Ben sana yazamadığım gün, kendimle konuşuyorum. Ömrümün sonuna kadar yanında kalamam ama, ömrünün sonuna kadar yanında olacağım. Korkma, başucundaki bir kitap, dışarıyı izlediğim bir pencere, duvardaki bir fotoğraf gibi eskiyeceğiz birlikte. Ben ilk defa aynı şeye iki farklı yerden bakmaya çalıştım oysa. Bir sana, bir de bana. Sana düşüyorum. Beni aklında tut. ‘Bana gül bahçesi vaad etmene gerek yok. Seninle birlikte kök salacağım bir saksı da yeter.’ Kalbin kaderin olsun canım. Çok kırgınsın. Nasıl geçeceğini biliyorsun ama, elinden bir şey gelmiyor. Çünkü ellerini nereye koyacağını bilmediğin için, hep ceplerinde sakladın. Diğerleri, senin saçının teli olamaz. Hemde sürekli başında olanlarda değil. Yere düşürdüklerinden bile olamazlar. Seninle balkonda oturmak aşeriyorum. İnsan bazen sarılmanın aklında yüzlerce provasını yapıyor. Seninle öyle sarmaş dolaş olalım ki, fotoğrafımızı kesmek mümkün olmasın. ‘ Fırtınalı bir gün de kedileri apartmanın içine alır gibi, Güzelsin.