huseyin yani
@huseyinyani
Ağlasam geçer,
Biliyorum.
Ağlanmıyor..
19 May 2003
8 reader point
Joined on November 2020
Sabitlenmiş gönderi
Again and again, however we know the landscape of love
and the little churchyard there, with its sorrowing names,
and the frighteningly silent abyss into which the others
fall: again and again the two of us walk out together
under the ancient trees, lie down again and again
among the flowers, face to face with the sky.
Her ne kadar tanımışsak da tekrar tekrar aşkın arazisini,
yaslı isimleriyle küçük kilise mezarlığını
ve başkalarının içinde sona erdiği
korkunç biçimde dil ağız vermeyen dağ geçidini,
çıkar dolaşırız yine de tekrar tekrar yaşlı ağaçlar altında ikimiz,
tekrar tekrar yatarız gökyüzüne karşı çiçekler arasında.
Öylesine
Bilir misin? sana olan engin aşkımın taşkın sularında boğulduğumu.
Bir düş parçası düşer gözyaşlarımdan çimene, varoluşa sürüklenir arsız sevgimiz.
Ayak izlerinden bir yol, takip eder bu sevgisiz gönül, nereye çıkar, ne vardır sonunda, bilinmezlik.
Üzgünüm öylesine, dinerken güneş gözyaşlarından gümüş renkli acılara, üzgünüm öylesine.
Acınası bir tebessüm ile giriş yolu aradım, zambak sesli gözlerine.
Bir yol varmı bilmem ama süzülürüm senin olan akşam denizine.
Seni görünce gençleşir bahar, sen varken adı vardır mevsimlerin, sen varsın diye doğar güneş, doğar gece.
Unutulmuş tanrılar senin emrini bekler hüküm koymak için, deniz gelgitlenir, gemiler batar, saatler sen uyandıktan sonra başlar.
Hiçbir aşk tamamlanmamıştı ben seni görmeden önce,
Küçük bir seyir defterinde adın yazılı, yön bu şekilde bulunur.
Yıldızlar parlak olduğunu mu düşünüyor? Ne gülünç. Gördüler mi ki senin akla hayale sığmayan gözlerini.
Melekler sana secde eder, sessizlikle dolar bütün hücrelerimiz. Biz varız, var olan tek gerçek biziz, bizden başka hiçbir gerçekliğin önemi yok.
huseyin yani
NOCTİS
Derin dehlizleride kesişti yollarım karanlıkla, öyle kolay değil vazgeçmek.
Şimdi çık dışarı akşamleyin odandan, kimin var? Hiç kimse.
Yavaşça göğe sunulan ince bir duman şimdi hayatım. Anlamını kaybetmiş bütün kıvrımlarım.
Koyver gözlerini usulca penceremden, ne var ki karanlıktan başka. Kendi dünyamı kurdum kafamda, koskoca sessizlikle olgunlaşan milyonlarca hiçlik içindeki kelimeler.
Dünya gürültülü, tanrının sesi duyulmuyor.
Karanlıklar arasında çömelmiş ölüm bekler durur. Düşünür sıra kimde, ben mi? Daha vaktim gelmemiş.
Hep ağlaması gerek birinin, noctis daha ayrılmadı hücrelerimden ondandır belki bu bitmeyen savaş.
Çünkü ben hariç bütün nesneler bir yer buldu kendine, uydurdu kendi yapbozunun parçasını. Çünkü bir yere ait olmak daha anlamlandırır bu gereksiz, boş gezegeni.
Karanlık benim zenginliğim, saklanıp oracıkta ürkek ürkek beklerim sonsuza kadar. Ne getirir bana hayat tam bir muamma.
Aydınlığı aradığım bütün yıldızlar ölü gibi, bir bende mi işe yaramaz bu düzen. Hep bir düzensizlik, hep bir karmaşa. Hep çok noctis.
huseyin yani
Reader Follow Recommendations
Kuş Koysunlar Yoluna
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
Nilgün Marmara
huseyin yani tekrar paylaştı.
Nasıl? Varsa böyle bir ölümsüz, kuşkuyla mı bakıyoruz hâlâ ölümlüye? Geleceğin mekânındaki
duyguları, ciddiyetle geçici olandan
Öğrenecek yerde?
Rainer Maria Rilke
Uzaktan Seviyorum Seni
Uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
yüreğine dokunmadan
Güzelliğin sancağı hala kıpkızıl duruyor dudaklarında, yanaklarında ölümün solgun bayrağı çekilmemiş oraya. Juliet, neden böyle güzelsin hala?
Şu an yanımda olmanı çok isterdim.
Ama değilsin.
Sen oradasın.
Ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
Nazım Hikmet Ran
Büyük Gece
Kaç kez hayretle baktım sana, başlangıcı düne ait bir
pencereden,
öylece durdum ve hayretle baktim. Yeni kent, benim için
yasak kent gibiydi henüz, ve inatçı manzara kararmaktaydı;
sanki ben,
hiç yoktum. En yakınımdaki nesneler bile çabalanıyordu
anlaşılır
Olmak uğruna. Yol, sokak lambasını itip geçiyordu
yabancıydı. Sonra
ötede-bir oda,
Bir İlkbahar Rüzgârı
Kaderdir bu rüzgârın estirdiği; bırak, gelsin,
gelsin ne varsa tutkulardan ve körü körüne
ne varsa uğruna yanıp tutuştuğumuz-: gelsin.
(Sessiz ol ve kıpırdanma ki, varsın bize.)
Ey kader dediğimiz, bu rüzgårla gelmelisin.
Adı konmamışların ağırlığıyla yalpalayan
bu yeni rüzgår, sürüklemekte bir yerlerden
denizleri aşırtarak, ne ise biz olan.
..O olabilseydik. Varabilirdik toprağımıza
(Cennetlerin gelgitleriyle çalkalanırdık o zaman.
Gel gör ki, bu rüzgârın önünde kader acımadan
ta üzerimizden geçip gitmekte başka diyarlara.
Rainer Maria Rilke
Sessiz Rüyalar Görmek İstiyorum
Sessiz rüyalar görmek istiyorum
ve onların zarif parlaklığıyla
odamı kabule süslemek istiyorum
ellerinin ellerim
ve saçlarımın üstünde olan duasını
geceme götürmek istiyorum