İnsanları en gerçek olduğu gibi halini sınır koymadığınızda görüyorsunuz, ona her şeyi yapabilme izni verdiğinizde oda rollerinden sıyrılıp kendi gibi olma huzuruna kavuşuyor ama sonu çok çok hüsran sizin açınızdan, kendi sınırlarını kendi oluşturmuş insan o kadar yok ki( kimsenin sınırlarıyla ilgilenmeden doğrusunu yanlışını her şeyden bağımsız kendi oluşturmuş insan, herkese aynı muameleyi yapan insan belki de), zamane iletişimi böyle muhatabımı kafamda bir yere konumlandırıp ona göre bi davranış oluşturayım.
Buda tamamen güç algısından. Davranış oluşturma kısmı ne nemalanabilirim, ne alabilirim, ne verebilirsin, ne vadediyorsun Davranış oluşturma kısmı iki tanecik yani yaltaklanmak, aşağılamak
Birinin sizin gücünüzden faydalanmak için sizinle iyi geçiniyor olması ve hatta sizin bunu farketmeyecek kadar aptal olduğunuzu düşünüp ona rağmen yaltaklanması çok alçaltıcı, ama buna maruz kalan insanlar çoğu zamanda kendide bunu başkasına yapan insanlar bence, besleme, geri besleme
Sınır koymayın, güçsüz gözükün, kendinizi dahi koruyamaz gözükün, bu bi taktik diyil, bu bi gerçeklik arzusu, ben neden kendimi korumak zorunda kalıyım ki, neden herkes kendini korumak zorunda, herkes neden kendi hayat telaşesinde diyil de zarar vermeye bu kadar konsantre
Tanrı ideal bi dünya da vadetmedim diyor, pembe pamuk bulutlarda