Zannettim ki 'iyiki'yim"
Zannetmelerin en zirvesidir bu ve en dibi..
Ne çok insanın gönlünde 'iyi ki' olduğumuzu düşünürüz ve yine aynı insanları gönlümüzde keşke ile neyse arasında uzaklara uğurlarız.
Kimisini rahmetle kimisini gönlümüze armağan ettiği zahmetle..
İkinizde kötü değilsinizdir ama aynı yolda yürümek için aynı ufka bakmak gerektiği gözden kaçar bazen. Size göre 6 olan ona göre 9'dur. O öyle alışmıştır siz öyle yetişmişsinizdir vs..
İki iyi, iki zıtlık, iki kavga, iki ayrılık, öyle bir yokluk, ölümüne bir boşluk..
'Gelecektim. Ama daha kötü bir anım olsun istemedim' diyen Zarifoğlu gibi daha kötüsünü yaşamamak için -gel fiili kalbe düşse de; akıl, her aydınlığın sonunun yeni bir hüsran olduğunu artık tecrübe etmiştir.
İyi ki, bir çift gözyaşına ve zamanla buruk bir tebessüme misafirdir artık..
Bi' mektup yazarım yokluğundan da ağır
Bi' kedi alırım, sen de anneni çağır
Ellerin aklımda, sevdan kalbimde kalır
Hep hüsran, hep kahır, söyle artık, olsun
Artık ne masumuz ne yalandan yoksun
Bırak, olsun
Resimleri sen al, mevsimler zaten benim
Hadi, olsun
Sabret
Bekleyemeyip sabırsızlık yaptığımız her şeyi zamanı gelene kadar yine de bekliyoruz. Demek ki elinden geleni yap sonunu bekle ki hüsran olmasın.
Sen dağ gibi durma zaman
Aksın geceden hüsran canıma
Deş bağrımı olmadan akşam
Umutlar ser yorgun yanıma...
Bir kuğunun boynuna dokunurken…yol bir yere gitmez
içerde
düz saçlara uğrar
ayak üstü bir akşamüstü
her plansız ürperişin sonu
hüsran
ve hüsran
çok sanat müziği bir kelimediryol bir yere gitmez