İlahi Ferman
Kaybetmiştir rengini, sevdaya hasret beşer Şehrin sokaklarına, bir dertli vicdan düşer Kanat açsam sonsuza, dar gelen âfâkımdan Umutlar yitik harap, geriye nalan düşer
Fikrimi koymam sende, uzak ülke gülüşün
Kaderime sensizlik, kavrulmuş cihan düşer Yalnızlık gülün süsü, gururlu ve mağrurdur Hasretinden bülbülün, payına hicran düşer
Masivada kaybolan; öksüz, bahtsız sevdama Ayrılık acısından, yakıcı hüsran düşer
Akıl baştan gitmeli, çün aşkı kaldıramaz
Maşuku bilmez kalbe, her daim buhran düşer
Öter Hüma kuşları, görklü dağlar ardında
Gören gözle beraber, yârana seyran düşer
Ey dert gel! Misafir ol, nazlı gönül haneme Seninle bana gayrı, ilahi ferman düşer
Sayfa 26Kitabı okudu
Dünya zevklerine sımsıkı bağlanan ve onlada mutmain olan bir kimsenin durumu şuna benzer: Hükümdarının hizmetinde bulunanlardan biri, o yokken onun mülkünde ve hareminde izinsizce zevku safa sürer, yaptıklanndan ötürü hükümdarının kendisine bir şey söylemeyeceğini ya da bunlardan haberdar olmayacağını düşünerek çirkin işler de yapar, ancak ansızın hükümdarı çıkagelir. Bu adamın yaptığı tüm şeylerin, adım adım, nokta nokta yazılı olduğu
bir defter hükümdara arzedilir.
Hükümdarın, haremine karşı çok düşkün, kıskanç ve mülkünde yapılan suçlara karşı pek acımasız biri olduğunu ve yapılan bu isyanlardan sonra araya girmek isteyen hiç kimsenin arcılığını kabul etmeyen biri olduğunu düşün! Sonra da o kötülükleri işleyen adamın haline bir bak! Hükümdar onu cezaya çarptırmadan evvel nasıl bir korku, utanç, hasret, pişmanlık ve hüsran içinde olur, öyle değil mi?
İşte bunlar, dünya ile aldanmış, onunla kendini tatmin etmeye çalışmış günahkâr bir kimsenin kabre indirilmeden hatta ölümü esnasında duyacağı hasret ve yaşayacağı hissiyatlardır. Bütün bunlardan Allah’a sığınırız. Çünkü Allah’ın huzurunda rezil rüsva olmak, gizli açık bütün yapılanların gözler önüne serilmesi, bedene gelecek en büyük azaptan, dayak yemekten veya herhangi bir âzanın kesilmesinden daha elem vericidir.
Sayfa 130Kitabı okudu
Ahh cânım üstadım.
yıllar önce bugün bu fâni aleme veda ettin...
duygularıma tercüman olan Hasan feyzi ağabayin şiirinden şu sözlerdir :
Çekilip nur-u hidayet yine zindan olacak
Yine firkat, yine hasret, yine hüsran olacak
Yine sen, yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm
Çünki hicran dolu kalbim yine hicran olacak...
Ahh üstadım
Ey aşk aç kapını..
Yoksul gecelerimin uzantısı boyunca sensizliğimin sokak arası kaldırımlarını arşınlayarak geldim....
Bak! Karanlıklar içinden kopup sana, geldim....
Bedenim yorgun beliğimde hüsran, evet öyle geldim yine ben geldim, aşkına susamış aşkına hasret; kapıyı aç ey aşk,Gör! Bedenim acıyor yüreğim yanıyor, söz diyecek halim yok, kelimelerim yorgun kelimelerim aşkına kifayesiz,dökecek gözyaşım yok.
Bak kapındayım! aç kapıyı ey aşk..Ömrümün sonundayım geri dönüşüm yok....
Bir Mayıs ayındayım sensiz filizlerim solmuş baharın kokusunu alamıyorum.Karanlıklar peşimde korkuyorum çığlık atacak halim yok.
Yalnızlığım bendimi çiğnemiş hüsranınla boğuşuyorum.
Ve gün doğmayacakmış gibi karanlıklar tüketmeden aydınlıklarımı;
Korkularım ardında unutmadan senli düşlerimi, hadi kapıyı aç işte yine geldim.Korkuyorum! Ey aşk, hislerinde siyah gözlerinde sakla beni.
Korkularım ardında unutmadan senli düşlerimi, hadi geri ver bana,senli yürekliliğimi, kapıyı aç ey aşk ve gör halimiSensiz zamanın içinde eriyorum, bedenim halsiz, benliğim aciz....
Kendi düşlerime bile küsmüşüm sensiz,
Kapını aç ey aşk, ölüyörum çoktan baksana gözlerime.
Gör gözlerimdeki sana ait senli düşlerimi,
Hadi kapıyı aç ey aşk ben sana geldim...
Hasan Fevzi Yüreğil &Bediüzzaman Hz.
Bediüzzaman Hazretleri’nin dünyaya teşrif ettiği senelerde Denizli’de gökyüzünün altında ki bir mâneviyat eri çevresindeki tâbilerine şöyle sesleniyordu:
“Bu gün Kürdistan da bir büyük evliya Dünyaya geldi, bu zat zamanın sahibi, asrımızın vekilidir,” diyerek müjdeler veriyordu.
Bu büyük evliyanın adı da “Hacı Hasan Feyzi” idi.
Bu mübarek zatın
Neler yaşıyoruz böyle sahiden?
Şermin Yaşar'ın okuduğum ilk kitabı. Hayatın içinden gelen öyküleriyle bizi içine alan satırlar arasında gezindim durdum. Dili öyle günümüzden, kalemi öyle dost ki, karşılıklı sohbet etmeye hasret duyduğum uzak yollardan gelen arkadaşım gibi eşlik etti günlerime .. Kâh güldürdü kâh hüzünlendirdi yeri geldi sinirden kitabı hırsla kapatıp kapatıp açtım . Yine de her hikayede kendimde bir pay buldum, sonu güzel bitenlere imrendim, sonu hüsran olanların başıma gelme korkusuyla soluksuz devirdim sayfaları.. İnsan kendinden parçalar bulup eşleştirdiği kitapları ayrı bir hevesle okumuyor mu sizce de? Bir durup düşünüyoruz sanki, neler yaşıyoruz biz hayatta sahiden? 
Şermin Yaşar
Ölüm anında geriye bıraktığın dünyalık her şey, ölümünden sonra senin için ancak hasret ve hüsran sebebidir. Artık sen onları istersen çoğalt, istersen azalt! Çoğaltırsan ancak hasretini artırmış olursun ;azaltırsan da sırtındaki yükü hafifletmiş olursun.
Sayfa 191Kitabı okudu
Yakışmıyor cepheyi terk edişin,
Mert dayanır, namert kaçar sevdiğim.
Fazla sürmez hatanı fark edişin,
Hasret eken , hüsran biçer sevdiğim.
Cemal Safi
Hüsran üzerine
Aşık olmak varlığından haberdar olmadığınız bir hüsranın hatırlatılmasıdır.; birini istemiş bir şeyden mahrum kalmışsınızdır ve sonra birden o şey karşınızda belirir. Bu deneyimlerle yenilenen, yoğun bir hüsran ve yoğun bir tatmindir. Tuhaf bir biçimde beklediğiniz biri vardır ama o kişi gelene kadar beklediğiniz o olduğundan haberiniz yoktur. Daha öncesinde hayatınızda birşeyin eksik olduğunun farkinda olun yada olmayın, istediğiniz kişiyle tanistığınizda o farkındalığa erişirsiniz. Psikanalizin bu aşk hikayesine katacağı fikir ise şudur: aşık olduğunuz insan aslinda rüyalarınızın erkeği yada kadınıdır, daha tanışmadan önce onu hayal etmişsinizdir - yoktan değil zira hiçlikten hiçlik çıkar, ama yaşanmış veya arzulanmış deneyimlerinizden. O kişiyi o denli net bir biçimde ayırt edebilmenizin sebebi onu bir anlamda zaten tanıyor olmanızdır; onu bunca zamandır beklemiş olduğunuz için ezelden beri tanıyormuşsunuz gibi gelir ama aynı zamanda size gayet yabancıdır. Tanıdık yabancı kişilerdir onlar. Fakat dikkat çekici bir unsur var: rüyalarınızı süsleyen bu kişiyle tanışmayı ne kadar istiyor umut ve hayal ediyor olursanız olun onu özlemeye ancak onunla tanıştıktan sonra başlarsınız. Bir nesnenin yokluğunu ( yada başka birşeyin yokluğunu) hissetmek için onun varlığı gerekli gibidir. O gelmeden önce de bir tür hasret duyuyor olabilirsiniz ama yokluğunun yarattığı hüsranı tüm gücüyle hissetmek için önce onunla tanışmanız gerekir
Sayfa 24 - MetisKitabı okudu
Hasret kokan bir mektuptan kurtuluşa doğru
Tarık ışık arayıcısıydı . Hasret , maneviyat ve aşk ... Öylesine berrak , öylesine duru ve katkısız bir aydınlığa ihtiyacı vardı ki tarifi mümkün değil ... Genç yaşında mor hayallerin yerini kâbuslu düşler alınca hayatından lezzet alamayışının bıkkınlığı belirmişti duygularında . Gittikçe ufkunu karartan gecelerin karanlıklarından usanmış ve bıkmıştı . Gözlerine günün kristal ışıkları vursun ve gittikçe kararan bahtının gönlüne efsunlu misralarda anlatılan bir sevdanın sevgi desenleri dokunsun istiyordu . Gözlerinin sağanakları dinmeliydi artık . Kalbindeki hüsran bulutlarını her geçen gün biraz daha çoğaltan karan lıkların ufkundan çekilmesi için dua ediyordu . Hasretin istila ettiği kalbinde aşkın kıpırtıları ve maneviyat duygusunun şiirsel yansımaları da olmalıydı . Varoluşun sebebini daha iyi anlamanın çabasındaydı bu günlerde o ...
Annesinin mektubunu daha önce itinayla okumuştu . Baba , Oğul ve Kutsal Ruh Üçlemesinin dokusuyla donatmıştı duygularını . Annesi yakaran bir üslupla kendi inancının safında olması gerektiğini yazmıştı mektubunda . Rahibe gidip , " Neden Hıristiyan olmalıyım ? " sorusunu sorduğunda onu itinayla dinleyip adeta ezber edercesine hafızasına harf harf yazmıştı aldığı cevapların tamamını . Babasının mektubunu da okuduktan sonra Müslüman bir ilahiyatçı bulup her iki dinin kendisine çağrısını yüzleştirecek ve safını ona göre belirleyecekti .
Sayfa 150Kitabı okudu
Ölüm anında geriye bıraktığın dünyalık her şey ölümünden sonra senin için ancak hasret ve hüsran sebebidir.
Sayfa 153Kitabı okudu