sahile varmak için çırpınıp duruyorum
bir de,bana geldiğin hayaller kuruyorum
mahpus,kendini yakan efsanelerde gövdem
ruhum ki,yaprağına bile razıydı herdem
O an, bir yaprak gibi savruldu gökte şiir
O an, öldü acılar fanusunda bu şair
Öteden, Vareden'in adıyla getirdiğim
O benim öpülesi kalbimdir, yitirdiğim
Nesin ey, yalnızlığın pıhtılaşan sesi mi
Bir şairin kalbinde zümrüt tacını giydi
Adı dudaklarını kanatmış; gülüyorsun
Dilenciye benziyor varlığın O'nun için
Bir kez bile kapıyı açmadı bir nûn için
En yakın anda bile gökler kadar ıraktı
Sevdiğin kalpten güzel “taht”mı olur…
Sana benim kadar tutulmak demek
Vurulmak demektir kartallar gibi
Tâcını, tahtını kaybetse bile
Gülümseyebilmek krallar gibi
İpek bakışlarınla aşk hüzzama boyandı
Bir sandıkta uyuyan hatıralar uyandı
Saçlarında bahar gülümsemesi