İncitme kirpiğinde kalan gülüşlerimi...!!!
Oysa ben, bir yangının kalbine yürüyorum
Ruhunda, kaybettiğim cevheri arıyorum
Sayfa 18 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Unutulursa şair, sen de unutulursun
Sayfa 70 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
her aşığın kalbini mesafeler kemirir.
Sahile vurdu kalbim su yandı, kum da yandı,
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
Ölüme baş kaldıran dertli uykum da yandı
Yurdumdan mahrum edip dolaştırdın cem gibi
Ruhumla söndü alev sonra ruhum da yandı
Böylesi bir yangın görmedi Nemrut bile
Kaktüsün gölgesinde nazlı ahım da yandı
Ahımdır zannederdim en belalı kıvılcım
Kirpiğine dokunan kanlı ahım da yandı
Bir damla su ver bana ey çöl, bari sen küsme
Kalmadı hiçbir şeyim bak günahım da yandı
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme
Ülkem yıkıldı heyhat, ordugahım da yandı.
O adam, siyahlara bürünmüş, bağrı yanık,
O adam, bir gül için gece-gündüz uyanık...
gözlerinin renginden almışsa âhengini
ruhum nasıl unutur gözlerinin rengini
Gülüm, yaralarımda solmayan desen misin
Sayfa 121 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yeter ki, o nâzenîn kalbin emîr buyursun
Kâinat yıkılsa da, yüreğimde uyursun
Her kurşun bir âşığın dudaklarında erir
Her âşığın kalbini mesafeler kemirir