Gövdesinin çapıyla karşılaştırıldığında acınası incelikteki çok sayıda bacak, gözlerinin önünde çaresizlik içersinde, parıltılar saçarak sallanıp durmaktaydı.
‘Ne olmuş bana böyle?’ diye düşündü. Gördüğü düş değildi. Biraz küçük, ama normal, yani içinde insanlar yaşasın diye yapılmış olan odası, ezbere bildiği dört duvarın arasında eskiden
Bir umut gelmişti şehre sessizce
Başını sokacak bir dam buldu ilk önce
Bir oda bir mutfak
Dayadı döşedi kendince
Ayakları üzerinde durmalıydı
Tükenmeden davranmalıydı
Hazıra dağ mı dayanır
ŞEHİR DEFTERİ: HÜDAYRA
Çok geç kaldım
Yüklü miktarda âşk trenini
Gönlümden uçup giden güvercinleri
Yol kenarında mahçup bir kirpi gibi
Doyana kadar sevmelere çok geç kaldım
Güvercinler vurulmuştu "özgürlük" diye
İblis vergi kesiyordu hayata
Mutluluk beş para etmezdi
Kaldık tek başımıza kısvet bir adada
Burayı yurt edinmişti bazı insanlar vakit gelince