Takvimler 2 Haziran 1963'ü gösterdiğinde,
Yani 61 yıl önce bugün, gece yarısına yakın Nazım Hikmet ile Vera, her pazar günü yaptıkları gibi klasik türk kahvelerini içerler karşılıklı.
Nazım o gün biraz durgundur, Vera'ya:
“Kalk Veracığım, kalk da parka gidelim,
Kestane ağaçlarının altında otururuz.
Baştan aşağı çiçek
“Pazar akşamı… Ramazan ayının son iftarını Mescid-i Aksâ’da yapmak üzere, tarihî Şam Kapısı’ndan geçerek Kudüs sokaklarında ilerliyoruz. Derken kalabalığın arasından bir el uzanıyor ve kucağıma kocaman bir hurma paketi tutuşturuyor. “Bu ne?” diyerek şaşkın bakışlarımı kendisine yönelttiğimde, cevabı net: “Salli ale’n-Nebî!” (Peygamber’e salavat getir!) Bu kısacık ama dopdolu ifade, Kudüs halkının lisanında sayısız düğümü çözen bir iksir, hemen her soruya verilmiş bir cevaptır. Kızdıklarında, sevindiklerinde, heyecanlandıklarında, üzüldüklerinde, bir nimete kavuşunca, eldekini paylaşırken… Kısaca hayatlarının her anında, “Peygamber’e salavat” muhakkak gelir, bağlamına yerleşir. Akşamın şu telaşlı vaktinde, bir paket hurmanın üzerine kurdele gibi iliştirilen salavat ise şu anlama geliyor: “Ramazanın son orucunu bunlarla aç, hatta sadece kendin yeme, etrafına da dağıt.” Aksâ’da hüzünlü ama tok bir sesin okuduğu akşam ezanını dinlerken, bana söyleneni harfiyen uyguluyorum. Eh, kardeşlik hukuku böyle gerektirir.“
O gün bugündür, sevginin çileli, hüzünlü ancak her şartta mutluluk veren doruklarına tırmanmaktayım. Düşe kalka olsa da,sevgisizlik engellerini, sevgi ailesinin candan destek ve dualarıyla aşmaya çalışmaktayım.
Ne var ki,sevgi zirveleri de,bizim Torosların tepelerine benziyor. Ne zaman,"son tepeyi aşıp zirveye çıkıyorum" desek,bir de bakıyoruz ki,yeni bir tepe ve bir başka zirve görünmekte...
Sayfa 14 - nesilKitabı okuyor
Bir romanın son sayfasına konan üç noktanın içinde barındırdığı o yoğunluğu anımsatıyorum;
dışım boş, içim dolu.
Dışım sade, içim karmakarışık.
Dışım ezbere bilinen, içim okyanustan keşfedilmez...
Bir son'un içindekilere bağlı olduğu o üç noktayım ben;
belki de bir başlangıcın.
İki aşığı birbirine hasret bırakan ve bir öksüzün gözyaşının akma sebebi olan o üç noktayım...
O üç nokta kadar bilinmez;
o üç nokta kadar hüzünlü;
o üç nokta kadar yabancı;
bazen ise o üç nokta kadar iç ısıtan ve mutluluk bahşeden...
-𝓼𝓪𝓷𝓲
"Hikaye Christianie Prensi Muhteşem Gwendor'la ilgili" diye bilgilendirdim kendisini... "Biz yaklaşırken... O ölüyor... Seninle konuşmakta olduğum şu an hatta... Delik deşik, yaralarından kan fışkırıyor... Gwendor'un ordusu korkunç bir yenilgi yaşadı az önce... Çatışma sırasında Kral Krogold şahsen fark etti
Sayfa 33 - Yapı Kredi Yayınları
