Günler geçip gitti ve her geçen gün giderken yanında benden bir parça huzur, umut ve mutluluk götürdü.
Sayfa 167 - Doğan Kitap, 2. Baskı, Kasım 2014.Kitabı okudu
Ne anlattığının önemi yoktu; yanında olup, sesinde huzur bulmak benim için kâfiydi.
Sayfa 148Kitabı okudu
Ne anlattığının önemi yoktu; yanında olup, sesinde huzur bulmak benim için kâfiydi.
Sayfa 151 - Doğan Kitap, 2. Baskı, Kasım 2014.Kitabı okudu
Zamanla kafam iyice karıştı. Günler geçip gitti ve her geçen gün giderken yanında benden bir parça huzur, umut ve mutluluk götürdü.
Sayfa 164
“ Ne anlattığının önemi yoktu; yanında olup, sesinde huzur bulmak benim için kafiydi.”
Sayfa 148Kitabı okudu
Ailesinin, dünyasının başına gelenleri bir türlü sindirememişti. Hiçbir sorun yokken, hayatları gayet giderken, birkaç saniye içinde en yakınlarını kaybetmeyi hazmediyor, olanlara isyan ediyordu. Unutamadığı sadece kendi yakınları değildi. Kurtarma çalışmaları sırasında gördükleri de aklından çıkmıyordu. İnsanın aciz doğa tarafından kendisine ispatlanmıştı. Aynı tehdit devam ederken, hayatının geri kalanında huzur bulmasının kendini güvende hissetmesinin mümkün olamayacağını düşünüyordu. İnsan hayatı bir kaç saniye içinde solup gidebilir, öve öve göklere çıkarılan insan aklı, gücü ve o müthiş teknoloji onun kurtuluşu yerine esareti bile sayılabilirdi.
Sayfa 262Kitabı okudu
Bundan sonra gerçekten huzur istiyorum.
Hidiv Kasrı
Hidiv Kasrı'nın bahçesinde esrar-engîz bir sessizlik var, bizler merdüm-girîz ve telaşlı adımlarla ilerleyen gölgeleriz... Biraz su sesi, biraz rüzgar sesi, uyuklayan ağaçlar, dirilen ikindi ezanları bu sessizliği, daha doğrusu sessizlik hissini biz farkına varmadan inşa ediyor. Bulutlar, ninniler kadar sessiz... Anlam arayan bakışlarımız
Gel gör ki aşk tam da böyle bir şeydir. Bir yabancıya aşık olurdu insan hep. O yabancının dizi dibinde yuva yapmak isterdi. Ruhundaki eşsiz dalgalanmaları sadece ve sadece o yabancının anlayabileceğine inanırdı. Maşuku tanıdıkça aşk uçar gider, yerini sevgiye, alışkanlığa, içinde huzur bulunan bir düzene bırakırdı.
Sayfa 31Kitabı okudu
“ Bir yabancıya aşık olurdu insan hep. O yabancının dizi dibine yuva yapmak isterdi. Ruhundaki eşsiz dalgalanmaları sadece o yabancının anlayabileceğine inanırdı. Maşuku tanıdıkça aşk uçar gider, yerini sevgiye , alışkanlığa , içinde huzur bulunan bir düzene bırakırdı. “
Sayfa 31