...Dünya yaşanılası bir yer değildi, dünya hüzün, keder , acı, sızı demekti..."
Bu cümle bence Zehra'nın hayatının tanımı...
Hepimizin hüzünleri, acıları vardır. Ama Zehra'nın hayatı acıdan ibaret..
Zehra; taşımak zorunda olduğu ağır yükler yüzünden erken olgunlaşmış, kendi hayatını kurtarmaya mecbur , gerçekleri bir bir öğrenmesiyle yapayalnız kalan ve köklerini arayan bir karakter.
Kendini , çocukluğunda yaşadığı yerde bulunan "Tepedeki Pelit Ağacı" na benzetiyor. Ve sonunda köklerine kavuşuyor. Kökleriyle huzura eriyor, ait olduğu yere dönüyor, kötü duygulardan sıyrılarak bir çocuk masumiyetine bürünüyor.Ve okuyucu da huzur buluyor.
Sade dili ile sizi yormayacak olan bu hüzünlü hikayeyi okumanızı tavsiye ediyorum... Okuyun ve sahip olduklarınızın kıymetini bilin en çok da Ailenizin...
#alıntı
"Açlık insanı öldürüyordu, susuzluk öldürüyordu, hastalık öldürüyordu, su boğarak öldürüyordu, küçük bir kurşun öldürüyordu.Ama içinde boğulduğu acı insanı bir türlü öldürmüyordu."
"Mutluluk hafiftir , taşınmaz da; acıyı, heybesine koyup her yere götürür insan."