Daha küçücük bir çocukken benliğini tutuşturan ve adı tiyatro olan o sanata, hayatını adamıştı Afife.
Tiyatro meşalesinden sıçrayan kıvılcımların ruhunu ateşlediği ilk andan itibaren, bu büyük sanatla hem var hem de yok olmuştu.
Afife , ancak Afife Jale olarak yaşayabileceğini, bir başka deyişle, hayatında ancak sahne olursa nefes alabileceğini gayet iyi biliyordu.
Bir de başkaları bilebilseydi bunu!