Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
hyptia
hyptia
@hyptia_
öldürmeyen şey güçlendirir.
Pişmanlıklar kitabı mı?
Açıkçası ne yalan söyleyeyim biraz önyargılıydım.
Klasik roman okuyucuysanız eğer yeni nesil romanlarla arasındaki farkları biliyorsunuzdur.
"Gece Yarısı Kütüphanesi" ilk okuyacağım yeni nesil roman değildi (öncekileri çok beğendiğim söylenemez) ancak kitaba başlamadan önce diğer kitaplardaki görüşlerimi bir kenara koymuştum.
Bence sizde bir şans vererek başlamalısınız kendinizi Nora Seed sanacağınız bu romana (Nora kitabın baş kahramanı oluyor)
Serüvenin başında çok karamsar ve bir o kadar hayattan kopmuş bir karakterin kendini buluşu, verdiği kararların kendi hayatındaki yerinin önemini anladığı bu serüvende onunla, onun hayatına tanık olmak çok zevkliydi.
Hayatı anlaman gerekmiyor, yaşaman yeterli...
Aslında yarım bırakmak istememiştim,
kitabı okuduğum süre içerisinde uzun aralar vermek zorunda kaldım.
Roman beni başlarda şaşırtmıştı doğrusu;
zaman akışının işleyişi, bir günlüğü andıran anlatımlar, çok sevdiğin birini kaybetmenin verdiği üzüntünün anlatılışı...
Hala sonunu bilmememe rağmen aslında kitabı yarım bırakma sebeplerimden biri de buydu sonunu merak etmeyişim, sanki beklediğim her şey, hissettirdiği duygular okuduğum kadarıyla yetmişti bana.
Açıkçası çok etkilendim.
Herkesin kendinden bir şeyler bulacağını düşündüğüm bir romandı.
Okurken bazı cümlelerden o kadar zevk aldım ki, okumayı bırakıp onları bir yere yazmak istedim.
Karakterin kendiyle geçirdiği çatışma çok güzel anlatılmıştı.
Roman beni içine alıp tam da yazarın dediği gibi "Gönlünün daha önce dokunulmamış tellerini titretmişti." Ama bu sefer Bay Gray'in değil, benim gönlümün.
Olay örgüsünün bazı noktalarda durağan ilerleyişi karakteri daha iyi anlamamız için yapılmış olabilirdi belki de ama biraz romandan kopmuştum neyseki ana tema her zaman kendine doğru çekiyordu.
Bence Dorian Gray'in Portresi insan duygularını güzel yansıtan bir romandı.
