"Bu insanların içinde yaşadıkları huzur ve güven ortamını görünce cinsiyetlerin bu yakın benzerliğinin beklenebilir olduğunu hissettim; çünkü erkeğin iktidarı ve kadının yumuşaklığı, aile kurumu ve mesleklerin ayrımı, bir fiziksel güç çağının saldırgan gereklilikleridir yalnızca. Nüfusun dengeli ve bereketli olduğu yerde çok çocuk doğurmak devlete lütuftan çok bela olur; şiddetin pek nadir uğradığı ve evlatların güvende olduğu yerde verimli bir aile kurma gerekliliği daha azdır -aslında hiç yoktur- ve cinslerin, çocuklarının ihtiyaçlarına bağlı olarak ihtisas kazanmalarına gerek kalmaz"
Bir yanda Portekiz Edebiyatı bir yanda kişisel gelişim kitabı, aynı anda okunabilirler bence. (Atomik Alışkanlar'ı 3.kez okudum hala herhangi bir alışkanlık kazanabilmiş değilim. Insanın içinde olacak demek ki keramet kitapta değil)
Bir kitap ne kadar şişirilebilirse o kadar şişirilmiş diyebilirim. Okuması zor, olay örgüsü karışık, anlatımı güç ama dili basit fakat bir o kadar da karmaşık yazılmış. Okurken okuru içine çekmiyor tam tersi sıkıyor. Liseden bu yana hemen hemen bütün kütüphane raflarında yerini almış bir kitap olması çok anlamsız. Yani kim karar verdi buna? Kim bu kitabın çok okunması gereken bir kitap olduğu algısını yansıttı? Niye yani? Okunması gereken yüzlerce kitap varken bu zaman kaybının hesabını kim verecek?
EmpatiAdam Fawer · April Yayıncılık · 201932.7k okunma