Müminlerin emiri Hz. Ömer [radıyallahu anh] (v. 23/644) şöyle buyurmuştur:
“İnsanlardan bahsetmekle kendinizi meşgul etmeyin. Zira bu beladır. Allah Teâlâ’yı zikredin. Çünkü bu rahmettir.”
Sayfa 304 - İbn Ebü’d-Dünyâ, Zemmü’l-Gıybe ve’n-Nemîme, 1/22 (nr. 58)
Zahirî âlimi İbni Hazm (ö. 456/1064) sahabe devrinde yetişen hanım fakih ve hukukçular olarak şu isimleri zikretmektedir: Ümmü Seleme, Ümmü Habîbe, Hafsa binti Ömer, Hz. Fâtıma, Fâtıma binti Kays, Esmâ binti Ebi Bekr, Havlâ binti Tüveyt, Ümmü Şerîk, Sehle binti Süheyl, Ümmü Eymen, Âtike binti Zeyd, Ümmü’dDerdâ, Zeyneb binti Ümmü Seleme ve Ümmü Yûsuf.
Bir başka rivâyete göre Hz. Ömer namaz kıldırırken o kadar ağla dı ki arka saflardaki cemâat onun hıçkırıklarını duydu
Sayfa 152Kitabı okudu
Hz. Ömer...şöyle seslendi.
"işte ben de dinimi korumak için Allah yolunda hicret ediyorum! Karısını dul bırakmak, anasını ağlatmak, çoçuklarını öksüz bırakmak isteyen varsa, şu vadide önüme çıksın!"
Sayfa 352 - Halebî, İnsanü'l-Uyûn, c. 2, s. 183-184.
Hz. Ömer'in şu uyarısı hiçbir zaman unutulmamalıdır. O der ki: "Bizim çarşımızda, dinde belli bir derinliği olmayan kimselerden başkası alış-veriş yapmasın."
Ne diyor Hz.Ömer (RA), “Duamın kabul edilmemesinden değil, kalbimin duaya ihtiyaç duyamamasından korkarım.”
“Allah şişman alime kızar. Kişi şehevi arzularını dinine tercih etmedikçe kesinlikle helak olmaz.”
Sayfa 317Kitabı okudu
