Yalnız, Kabe-i tavaf ile yetinme gönül haccı da yap.Gönül yap,gözyaşı sil gönlü kırıklara
şefkat ve merhamet eyle,dertlerine çare ol,yarasına merhem vur.. Zira Allahu teala kırık kalplerle mahzun gönüllerdedir..Bunu unutma !
Önünde korkunç yollar,sarp geçitler müthiş uçurumlar var..Bunları yapabilirsen imanını kurtarır şefkate ve şefaate nail olursun..İmanın kurtulmazsa bil ki şefaat de yoktur.
Tavaf-ı Hac ey zahid, sevabı gerçi a'ladır;
Ve lakin bir gönül yapmak,cihanda andan a'ladır..
Sayfa 1239Kitabı okudu
Nasıl Konuşmalıyız?
Kibarca konuş. (Bakara 83)
Gerçeği konuş. (Al-i İmran 17)
Zarifçe konuş. (İsra 23)
Dürüst konuş. (İsra 28)
Yalansız konuş. (Hac 30)
Anlamlı konuş. (Müminun 3)
Böylece Kur'an'ı ve çeşitli sahih hadisleri okuduğumuzda, en iyi cihadın şartlara bağlı olarak değişiklik gösterdiği sonucuna varıyoruz.
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir durumda en iyi cihadın hac yapmak olduğunu söylerken başka bir durumda cihadın en iyisinin -anne ve babasının soruyu soran sahabeye ihtiyacı olduğunu fark ettiğinden- kişi için anne-babaya hizmet etmek olduğunu söylüyor. Başka bir durumda ise Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, en iyi cihadın zalim sultan karşısında hakkı söylemek olduğunu ifade ediyor. Sonuç olarak 'en iyi cihat', özel durumlara ve şartlara göre değişiklik gösteriyor.
Sayfa 26
Tirmizi'nin Adiyy bin Hatem (radiyallahu anh)'dan yaptığı rivayete göre, o, cahiliye döneminde Hristiyanlığı kabul etmişti. Bu yüzden Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in davetinin kendisine ulaşması üzerine Şam'a kaçtı. Bu arada kız kardeşi ile bazı adamları Müslümanlar tarafından esir edildi. Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem), kız kardeşine iyilikte bulunarak onu serbest bıraktı. Kız kardeşinin, yanına dönüp olayı anlatması Adiyy'in İslâm'a sempati duymasını sağladı. Adiyy, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in huzuruna vardığında insanlar onun gelişini konuşuyordu. Bu sırada boynunda gümüş bir haç vardı. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) de: "(Yahudiler) Allah'ı bırakıp bilginlerini (hahamlarını); (Hristiyanlar) da rahiplerini ve Meryem oğlu Mesîh'i (İsa'yı) Rabler edindiler..." (Tevbe. 31) âyetini okuyordu. Adiyy bin Hatem diyor ki: Ben, itiraz ederek "Onlar hahamlarına ve ruhbanlarına ibadet etmediler ki!" dedim. Bunun üzerine Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Öyle değil! Onlar, halka, Allah Teâlâ'nın helal kıldığı şeyleri haram, haram kıldıklarını da helal kıldılar, halk da kendilerine tabi oldu. Bu ise onlara ibadet etmeleri manasına gelir." buyurdu.
Sayfa 77Kitabı okudu
Savm-u salat-u hac ile sanma biter zahid işin.
İnsan-ı kamil olmaya lazım olan İrfan imiş.
Akıl Hastalığı
Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Üç kişiden sorumluluk kaldırılmıştır: Büluğ çağına kadar çocuktan, uyanıncaya kadar uyuyandan ve şifa buluncaya kadar akıl hastasından” (Ebû Dâvûd, “Hudûd", 17; Buhârî, “Hudûd”, 22, “Talâk”, 11). Bu hadîs-i şeriften de anlaşıldığı üzere insanı yükümlü (mükellef) kılan niteliklerden biri akıl sahibi olmaktır. Temyiz kudretini tamamen kaybetmiş akıl hastaları, ilahî hitabı anlayamayacakları için dünyevî ve uhrevî (âhiret hayatıyla ilgili) sorumlulukları yoktur. Bir başka ifadeyle doğuştan akıl hastası olan ve ömür boyu bu hastalığı süren kişiler, tıpkı küçük yaşta ölen çocuklar gibi âhirette sorumlu tutulmayacaklardır. Bu dünyada da namaz, oruç ve hac gibi ibadetlerle yükümlü değildirler. Ancak Hanefîler dışında âlimlerin çoğunluğuna göre akıl hastası olan kişi vücûb ehliyetine sahip olduğu için eğer zenginse zekât ödemekle yükümlüdür. Hanefîler ise zekâtın ibadet özelliği ağır bastığı için bu durumdaki kişinin zekâtla yükümlü olmadığı görüşündedirler.
Sayfa 204Kitabı okuyor
Şavaş
Günün Pasajı
John Steinbeck - Cennetin Doğusu
Çevirmen: Roza Hakmen
Sel Yayıncılık / 42. Bölüm (Sayfa: 526, 527, 528)
Savaş hep başkasının başına gelir. Salinas'ta biz Birleşik Devletler'in dünyanın en büyük ve en güçlü ulusu olduğunun farkındaydık. Her Amerikalı doğuştan nişancıydı ve kavgada bir Amerikalı, on ya da yirmi yabancıya
Bu yıl covid 19 nedeniyle neredeyse hac yapılamayacaktı. Alınan sıkı tedbirlerle sınırlı sayıda insan hac vazifesini yerine getirebildi. Tarihte bu duruma benzer şeyler yaşandığını düşünüyordum ama herhangi bir bilgim yoktu. Bugün Dursun Gürlek'in Muhabbet Ateşi isimli kitabındaki satırlara denk gelene kadar.
Tahir'ül Mevlevi'nin daha önce ismini duymadığım bir kitabına dair inceleme yazısıydı bahsini ettiğim. Kitabın ismi "Müslümanlıkta İbadet Tarihi"...
Tarih 8 Zilhicce 317. Miladi olarak 930 yılına tekabül ediyor. Karmatîler nâm sapık bir topluluk Meacid-i Haram'ı işgal ediyor. Hacer'ül Esved'i söküp götürüyor. Mescid-i Haram'da bir rivayete göre 1700, bir rivayete göre 13.000 kişi katlediliyor. Şehir genelinde yapılan katliamda 30.000 kişi ölüyor.
Netice şu ifadelerle bağlanmış:
"O sene ne Arafatta vakfeye durulmuş, ne de Minada gecelenmiştir. Pek az insan dışında, o yıl Hac ibadeti yapılamamıştır."
Hac 5.Ayet: Ey insanlar, eğer öldükten sonra dirilmekten şüphede iseniz, şu muhakkak ki, Biz sizi topraktan, sonra nutfe (sperma) den, sonra alaka (yapışkan bir madde)dan, sonra da uzuvları görünen ya da görünmeyen bir et parçasından yaratmaktayız ki, size (ne olduğunuzu) anlatalım. Dilediğimizi de belli bir süreye kadar rahimlerde durdururuz. Sonra sizi bir bebek olarak çıkarırız, sonra da olgunluk çağına gelmeniz için geliştiririz. Bununla beraber, içinizden kiminizin canı alınıyor, kiminiz de biraz bilgiden sonra birşey bilmemek üzere, ömrünün en kötü devresine getiriliyor. Yeryüzünü de sönmüş kül halinde görürsün; ama üzerine su indirdiğimiz zaman harekete geçer, kabarır ve her dilber çiftten bitkiler bitirir.
