…Tanrı bizi en büyük ödülle taçlandırmak için sadece ruhumuzun tenimizden ayrılmasını bekler. Öyleyse hayat bu kadar kısa bir süre sonra bitecekken ve ölüm bu kadar kesin bir şekilde mutluluğun -ve cennetin- kapısıyken, neden üzüntüyle boğulalım?’’
-Lanet olası hayat! En acı ve kırıcı olan şey, bu hayatın acılara karşılık olarak mükâfatla sona ermemesi. Operadaki gibi zaferle değil, ölümle son bulacak olması.
Önyargılar, gündelik yaşantımızdaki bütün bu pislik ve iğrençlikler gereklidir, çünkü bunlar gübrenin kara toprağa dönüşmesi gibi zamanla faydalı bir şeye dönüşür. Kökeninde pislik barındırmayan iyi bir şey dünya üzerinde bugüne kadar görülmemiştir.