Bir zamanlar bilge bir adam bana, Tanrı’yla senin arandaki fark, senin ilahi olduğunu unutman demişti.
Zaman bir nehirdir. Ve kitaplar da sandallardır. Birçok cilt, yolculuğuna bu nehirden başlarlar, parçalanır ve kumlara gömülerek unutulur. Sadece çok ama çok azı zamanın sınavlarını geçer ve gelecek devirleri kutsamak üzere hayatta kalır
“Sır… içinde gizli.” İnsanların Tanrı’yı göklerde değil… kendi içinde araması gerektiğini söyleyen gizemlerin temel öğretisiydi. Tüm büyük mistik öğretmenlerin verdiği mesaj buydu.
Mesih İsa, Tanrı’nın krallığı içinizdedir, demişti.
Pisagor, kendinizi tanıyın, demişti.
Hermes Trismegistus, sizler tanrı olduğunuzu bilmez misiniz, demişti.
Okur Takip Önerileri
Bize akıl ermez gelen, gerçekte var. Doğanın sırlarının ardında , anlaşılmaz, soyut ve açıklanamaz bir şey duruyor. Anlayabileceğimiz her şeyin ötesindeki bu güce hürmet etmek benim dinimdir.
Küçük beyinler büyük zekâlardan daima korkar
İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur
Yaşamım utançlarla doludur
"Aşkının derdiyle eridim. Yaşamımın geri kalanından umudum kalmadı. Şimdi ise dudaklarım üzerine gelmiş olan tatlı canım seni görmek ister. Fırlayıp çıksın mı, yoksa yerine dönsün mü, fermânınız nedir?"
"Gönûl ister ki, ben seni zülüflerin (şakaklardan sarkan saçların) darmadağın, hoş bir durumda göreyim; ancak, ah ne fayda ki, ne zaman senin zülüflerin dağılırsa, benim de zihnim dağılır. Yâ rab, bu emel ne zaman elverecek ki, sizin dağınık zülüflerinizle benim gönlüm bir anda özdeşleşecekler."
Hiç yabanın bir kaltağı, sana yâr olur mu?
Ben sana rehber değil, ancak yoldaş olabilirdim, fakat yolu ikimizde bilmiyorduk ve birbirimize yük olmaktan, birbirimizi şaşırtmaktan başka bir şey elimizden gelmiyordu 
Birbirimize rastlamadan evvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şey değilmiş... Ne aradığımızı bilmeden aramak... Şimdi içim rahat, aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükunet içindeyim... Dünyada bundan büyük bir saadet olur mu?
Unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış
"Herkes uyudu ve gönül haline gelen beni uyku tutmadı,
Bütün gece boyunca gözüm gökyüzündeki yıldızları saydı.
Gözümden uyku öyle kaçtı ki, bir daha asla geri gelmez.
Senin hasretinin zehirini içti de öldü uykum, artık geri dönmez."
